Sposoby doświadczania objawów zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych (OCD) różnią się w zależności od osoby. Podręcznik diagnostyczno-statystyczny zaburzeń psychicznych (DSM-5) podaje szeroką definicję zaburzenia obsesyjno-kompulsywnego, która obejmuje obecność obsesji i/lub kompulsji powodujących poważny stres lub zakłócenie codziennego życia.
Klinicyści i badacze sugerują, że OCD można podzielić na różne typy w zależności od charakteru doświadczanych objawów. Istnieją również inne zaburzenia, które obejmują elementy obsesji lub kompulsji.
Podtypy objawów OCD
Chociaż określone typy objawów wydają się być stosunkowo stabilne w czasie, można doświadczyć zmiany charakteru i ogniska objawów. Dodatkowo, chociaż większość twoich objawów może być zgodna z konkretnym podtypem objawów, możliwe jest jednoczesne doświadczanie objawów innych typów.
Obsesje skażenia związane z przymusem mycia/sprzątania
Jeśli jesteś dotknięty tym podtypem objawów, zwykle skupiasz się na odczuwaniu dyskomfortu związanego z zanieczyszczeniem. Możesz nadmiernie myć lub czyścić, aby zmniejszyć te uczucia niepokoju.
Na przykład możesz poczuć, że twoje ręce są brudne lub skażone po dotknięciu klamki lub obawiasz się, że zakażesz innych swoimi zarazkami. Aby pozbyć się tych uczuć, możesz wielokrotnie myć ręce przez wiele godzin.
Obsesje szkodzenia kompulsjami sprawdzania
Jeśli doświadczasz tego podtypu objawów, często będziesz mieć intensywne myśli związane z możliwą krzywdą dla siebie lub innych. Używasz rytuałów sprawdzających, aby złagodzić swój niepokój.
Na przykład możesz sobie wyobrazić, że twój dom się pali, a potem kilkakrotnie przejeżdżać obok domu, aby upewnić się, że nie ma ognia. Możesz też czuć, że po prostu myśląc o katastrofalnym wydarzeniu, zwiększasz prawdopodobieństwo, że takie wydarzenie rzeczywiście się wydarzy.
Obsesje bez widocznych kompulsji
Ten podtyp objawów często odnosi się do niechcianych obsesji związanych z motywami seksualnymi, religijnymi lub agresywnymi. Na przykład możesz doświadczyć natrętnych myśli o byciu gwałcicielem lub o tym, że kogoś zaatakujesz.
Często możesz używać mentalnych rytuałów, takich jak recytowanie określonych słów, liczenie w głowie lub modlitwa, aby złagodzić niepokój, którego doświadczasz, gdy masz te mimowolne myśli. Zazwyczaj za wszelką cenę unikniesz riggerów związanych z obsesjami.
Obsesje symetrii związane z kompulsjami porządkowania, porządkowania i liczenia
Doświadczając tego podtypu, odczuwasz silną potrzebę aranżowania i przestawiania obiektów, aż będą „w sam raz”. Na przykład możesz odczuwać potrzebę ciągłego układania koszul tak, aby były uporządkowane dokładnie według koloru.
Ten podtyp objawów może również obejmować myślenie lub wypowiadanie zdań lub słów w kółko, aż zadanie zostanie wykonane perfekcyjnie. Czasami te kompulsje porządkowania, porządkowania i liczenia są wykonywane w celu odwrócenia potencjalnego niebezpieczeństwa. Na przykład możesz pomyśleć: „Jeśli perfekcyjnie urządzę biurko, mój mąż nie zginie w wypadku samochodowym”. Jednak nie zawsze tak jest.
Płot
Gromadzenie jest obecnie uznawane za odrębną diagnozę w DSM-5. Gromadzenie polega na gromadzeniu przedmiotów uznanych przez innych za mające ograniczoną wartość, takich jak stare czasopisma, ubrania, paragony, poczta śmieciowa, notatki lub pojemniki. Często twoja przestrzeń życiowa jest tak pochłonięta bałaganem, że nie można w niej mieszkać.
Gromadzeniu często towarzyszą obsesyjne lęki przed utratą przedmiotów, które mogą być potrzebne pewnego dnia oraz nadmierne emocjonalne przywiązanie do przedmiotów. Osoby dotknięte podtypem objawów gromadzenia mają tendencję do doświadczania większego lęku i depresji niż osoby z innymi podtypami. Często nie są w stanie utrzymać stałego zatrudnienia. Co ważne, kompulsywne gromadzenie może wystąpić niezależnie od OCD.
Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne
DSM-5 zawierał nowe definicje tych zaburzeń lub przeniósł je do tej kategorii
- Zaburzenie skubania skóry (przedrapanie): Zaburzenie to zostało również uznane za odrębną diagnozę w DSM-5. Jest to uporczywe dłubanie w skórze, które powoduje zmiany chorobowe, infekcje i klinicznie znaczący stres. Występuje u około 1% do 2% populacji.
- Zaburzenie wyrywania włosów (trichotillomania): W tym zaburzeniu związanym z OCD masz silną potrzebę wyrywania włosów z głowy, brwi, rzęs lub innego miejsca na ciele. Zwykle leczy się ją treningiem odwracającym nawyki i terapią poznawczo-behawioralną.
- Zaburzenie dysmorfii ciała: Zaburzenie to jest „zaabsorbowaniem jedną lub więcej postrzeganymi wadami lub wadami wyglądu, których nie można zaobserwować lub które wydają się nieznaczne innym”. Kryteria te obejmują powtarzające się zachowania polegające na pielęgnacji lub sprawdzaniu wyglądu lub czynności umysłowe, takie jak ciągłe porównywanie swojego wyglądu z innymi. Dysmorfia mięśniowa jest podtypem dysmorfii ciała.
- OCD i zaburzenia pokrewne wywołane przez substancję/lek lub z powodu innego schorzenia: Ekspozycja na niektóre substancje i leki może wywoływać rozwój objawów OCD. Istnieją również pewne schorzenia medyczne i neurologiczne, w tym zespół Tourrette’a, które mogą być związane z rozwojem zaburzenia.
Ponadto, chociaż często zdarza się, że młode matki doświadczają szerokiej gamy emocji po przyjściu na świat nowego dziecka, od dawna wiadomo, że okres poporodowy jest czasem zwiększonego ryzyka pojawienia się, pogorszenia lub nawrotu nastroju i zaburzenia lękowe. Wiele badań sugeruje, że okres poporodowy może również stanowić ryzyko wystąpienia lub pogorszenia OCD.
OCD u dzieci
Chociaż wiele osób myśli o OCD jako o zaburzeniu, które dotyka tylko dorosłych, dotyczy to również podobnego odsetka dzieci. Chociaż istnieje wiele podobieństw między OCD o początku w wieku dorosłym i początku w dzieciństwie, istnieje również wiele ważnych różnic, szczególnie w odniesieniu do leczenia i charakteru objawów.
Zwykle myślimy, że OCD jest spowodowane kombinacją stresu, czynników genetycznych i braku równowagi substancji chemicznych w mózgu. Ale jest coraz więcej dowodów na to, że specyficzna forma dziecięcego OCD może być w rzeczywistości zaburzeniem autoimmunologicznym zwanym pediatrycznymi autoimmunologicznymi zaburzeniami neuropsychiatrycznymi związanymi z infekcjami paciorkowcowymi (PANDAS).
Dzieci z PANDAS rozwijają OCD lub zaburzenia tikowe nagle po infekcji paciorkowcowej (takiej jak paciorkowiec) lub szkarlatynie (lub mają pogorszenie istniejących objawów OCD). Badania w Narodowym Instytucie Zdrowia Psychicznego wykazały, że infekcja paciorkowcowa może wytwarzać krzyżowo reagujące przeciwciała „przeciwmózgowe”, które wywołują objawy PANDAS u dzieci w wieku od 3 do dojrzewania.
Leczenie OCD
Wybór przebiegu leczenia OCD zależy od kilku czynników, w tym:
- Co działało w przeszłości
- Twoje nastawienie do leków
- Twoja motywacja do poddania się profilaktyce reakcji na ekspozycję (ERP) lub terapii poznawczo-behawioralnej (CBT)
- Nasilenie objawów
- Obecność innych zaburzeń, takich jak depresja
Ogólnie rzecz biorąc, większość typów OCD reaguje na kombinację terapii poznawczo-behawioralnej, profilaktyki reakcji na ekspozycję i leków. Wyjątkiem może być gromadzenie, które wydaje się nie poprawiać za pomocą leków, ale wydaje się reagować na psychoterapię. Porozmawiaj z psychologiem lub lekarzem, w jaki sposób można dostosować ERP, CBT i leki, aby uzyskać maksymalne korzyści w oparciu o objawy.
Słowo od Verywell
Jeśli masz objawy OCD lub związanych z nim zaburzeń, skontaktuj się ze swoim lekarzem, ponieważ dostępne jest leczenie. Nie jesteś jedyną osobą z jednym z tych zaburzeń. Znajdziesz wsparcie i pomoc, której potrzebujesz, aby złagodzić te objawy.
