Chociaż nie ma sposobu, aby przewidzieć, jak Twoje dziecko zareaguje na śmierć rodzica lub jak ta strata wpłynie na nie, niektóre okoliczności mogą zwiększyć prawdopodobieństwo, że dziecko doświadczy depresji po śmierci rodzica. Rodzice i członkowie rodziny, którzy przeżyli, mogą podjąć kroki, aby zapewnić dziecku wsparcie lub leczenie, którego potrzebują do wyleczenia.
Pomaganie sobie pomaga dziecku
Sposób, w jaki Ty i inni opiekunowie reagujesz na śmierć, wpłynie na to, jak zareaguje Twoje dziecko. Jako rodzic lub opiekun będziesz musiał zająć się własnym żalem poprzez wsparcie lub poradę z zewnątrz, z korzyścią dla całej rodziny. Uzyskanie potrzebnego wsparcia pokaże dziecku, że uzdrowienie jest ważne.
Rodzice i opiekunowie, którzy wyrażają i omawiają swoje uczucia, prawdopodobnie będą mieć dzieci, które robią to samo, podczas gdy rodziny, które ukrywają swoje emocje, mogą nauczyć dziecko wstydu za swoje uczucia. Utrzymywanie uczuć w środku jest powszechnym zachowaniem wśród osób z depresją.
Powiedz ważnym osobom w życiu Twojego dziecka
Wspólne wysiłki uzdrawiania zapewnią Twojemu dziecku dodatkowe wsparcie i miłość, których potrzebuje w tym trudnym czasie. Pediatra, nauczyciele i rodzice Twojego dziecka muszą wiedzieć o śmierci rodzica. Dotarcie do osób, które mają codzienny kontakt z Twoim dzieckiem, zwiększy dostępne wsparcie.
Umów się na spotkanie z pediatrą Twojego dziecka, aby omówić, jak Twoje dziecko sobie radzi.
Wspieranie dziecka
Żal jest normalnym procesem i zazwyczaj nie wymaga leków ani terapii. Jednak początkowo możesz potrzebować spędzić więcej czasu z dzieckiem i zapewnić je, że nie wyjedziesz.
Rozmowa z dzieckiem na poziomie odpowiednim do jego wieku i zachęcające pytania zapewniają wspierające środowisko. Oto kilka sugestii, jak wspierać dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym w procesie żałoby:
- Odpowiadaj szczerze na wszelkie pytania, ale staraj się, aby odpowiedzi były proste i krótkie. Można również powiedzieć, że nie wiesz lub nie masz teraz odpowiedzi.
- Unikaj używania eufemizmów na śmierć, takich jak „odpoczynek” lub „snem na zawsze”, ponieważ może to być mylące dla dziecka. Zamiast tego wyjaśnij, że kiedy ktoś umiera, jego ciało przestaje działać. Nie mogą już oddychać, rozmawiać, poruszać się, jeść itp.
- Podkreśl fakt, że śmierć jest częścią życia, a nie formą kary.
- Podziel się wszelkimi przekonaniami religijnymi lub duchowymi, jakie twoja rodzina ma na temat śmierci i umierania.
- Upewnij się, że dziecko rozumie, że to nie jego wina i że nie jest winne.
- Pomóż im zrozumieć, że ich rodzic nie „wróci”, nawet jeśli będzie „dobry”.
- Uważaj na kojarzenie śmierci z chorobą, ponieważ może to wywołać u nich strach przed własnymi chorobami.
- Korzystaj z książek i zasobów internetowych, aby pomóc im zrozumieć śmierć.
- Zachęć ich do wyrażania swoich emocji i uczuć, pisząc lub rysując obrazek.
- Wyjaśnij, czego się spodziewać w nabożeństwie żałobnym i pozwól dziecku zdecydować, czy chce w nim uczestniczyć. Jeśli Twoje dziecko zdecyduje się na przybycie, poproś zaufanego przyjaciela lub członka rodziny, aby był dostępny na wypadek, gdyby nie mógł sobie z tym poradzić i chciał wcześniej wyjść.
- Pozwól starszym dzieciom i nastolatkom odgrywać rolę w planowaniu pomnika, jeśli chcą; może to obejmować zbieranie zdjęć do wyświetlenia lub wybranie ulubionego wiersza lub czytanie na nabożeństwo żałobne.
- Zachęcaj dziecko do spędzania czasu z przyjaciółmi i uczestniczenia w hobby i zajęciach towarzyskich; Przypomnij im, że dobra zabawa jest w porządku i nie oznacza to, że nie tęsknisz ani nie kochasz swojego zmarłego rodzica.
- Powiedz im, że potrzeba czasu, aby poczuć się lepiej i że normalne jest doświadczanie szeregu emocji, w tym smutku, złości, poczucia winy, wstydu i niepokoju. Zwłaszcza nastolatki mogą radzić sobie ze smutkiem, okazując gniew lub ryzykowne zachowania (takie jak seks bez zabezpieczenia lub używanie substancji).
- Przypomnij dzieciom, jak bardzo zmarły rodzic je kochał i postaraj się o nich porozmawiać, pokazać im zdjęcia i podzielić się wspomnieniami.
Czynniki, które mogą przyczyniać się do depresji
Chociaż utrata rodzica lub opiekuna jest traumatyczna dla każdego dziecka, prawdopodobieństwo przekształcenia się w depresję zależy od czterech czynników, zgodnie z raportem w Journal of American Psychiatry.
Naukowcy odkryli, że dzieci, których rodzice zmarli w wyniku samobójstwa lub wypadku, były bardziej narażone na depresję niż dzieci, których rodzice zmarli po wystąpieniu nagłej i naturalnej choroby. Ponadto odkryli, że dzieci w następujących sytuacjach częściej doświadczają depresji w trakcie trwania choroby. dwa lata straty w porównaniu z rówieśnikami:
- Przeszłe choroby psychiczne, takie jak depresja
- Poczucie odpowiedzialności za śmierć rodzica
- Straciłem matkę
Chociaż wyniki te sugerują, że pewne okoliczności związane ze śmiercią rodzica mogą zwiększać prawdopodobieństwo wystąpienia depresji u niektórych dzieci, ważne jest, aby zrozumieć, że nie wszystkie dzieci w takich okolicznościach popadną w depresję.
Kiedy to więcej niż smutek
To normalne, że dziecko czuje się smutne lub przestraszone, gdy umiera rodzic. Ale jeśli ich smutek lub strach utrzymują się przez dłuższy czas, pogarszają się lub znacząco zakłócają ich normalne funkcjonowanie, ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem dziecka w celu oceny. Poszukaj natychmiastowej uwagi, jeśli Twoje dziecko ma myśli o samobójstwie lub samookaleczeniu.
Wczesna identyfikacja i leczenie depresji u dzieci jest ważne, ponieważ istnieje możliwość wystąpienia krótko- i długoterminowych konsekwencji, takich jak niska samoocena, używanie substancji psychoaktywnych oraz myśli i zachowania samobójcze.
Jeśli Ty lub Twoje dziecko macie myśli samobójcze, skontaktuj się z National Suicide Prevention Lifeline pod adresem 1-800-273-8255 o wsparcie i pomoc przeszkolonego doradcy. Jeśli ty lub ukochana osoba znajdujecie się w bezpośrednim niebezpieczeństwie, zadzwoń pod numer 911.
Więcej informacji na temat zdrowia psychicznego można znaleźć w naszej krajowej bazie danych infolinii.
Rozpoznawanie depresji
Dzieci w depresji mogą czuć się beznadziejne, winne, rozgniewane lub niezrozumiane. Oto kilka dodatkowych znaków, na które należy zwrócić uwagę:
- Zmiany nawyków spania i apetytu
- Wycofanie się z rodziny, przyjaciół i hobby, którymi kiedyś się cieszyli
- Znaczący spadek wyników w szkole
- Unikanie zajęć szkolnych lub towarzyskich
- Niejasne, niewyjaśnione dolegliwości fizyczne, takie jak ból głowy lub brzucha
- Trudności z koncentracją i podejmowaniem decyzji
Nie możesz zapobiec utracie swojego dziecka, ale możesz wesprzeć je w tym trudnym czasie, pozwalając mu na żałobę i tworząc bezpieczne i pełne miłości środowisko. Częścią tego wsparcia jest rozpoznanie, kiedy Twoje dziecko popadło w depresję i szukanie leczenia, które pomoże mu się wyleczyć.