Niezdiagnozowany, nieleczony zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) może siać spustoszenie w Twoim życiu, a także może wpłynąć na Twoich bliskich. Każdego roku uznajemy, że Miesiąc Świadomości ADHD w październiku jest czasem świętowania postępów poczynionych w edukacji i rzecznictwie ADHD, zrozumienia pracy, którą należy jeszcze wykonać, oraz podniesienia świadomości na temat znaczenia wczesnej diagnozy i leczenia. Bez świadomości ADHD wiele dzieci i dorosłych nadal zmaga się.
Dr Ruth Hughes jest psychologiem klinicznym i byłym dyrektorem naczelnym, a obecnie specjalnym doradcą CHADD (Dzieci i Dorośli z Zespołem Nadpobudliwości i Deficytu Uwagi), wiodącej w kraju organizacji non-profit obsługującej osoby z ADHD i ich rodziny . Jest także matką dorosłego syna z ADHD i trudnościami w uczeniu się. Oto jej przemyślenia na temat świadomości ADHD.
Dlaczego świadomość ADHD jest tak ważna
Szacunki pokazują, że ponad 10 milionów ludzi w Stanach Zjednoczonych cierpi na ADHD, na podstawie badań rozpowszechnienia i danych ze spisu powszechnego z 2010 roku. ADHD jest również jednym z najczęstszych zaburzeń wieku dziecięcego. Mimo to w Internecie i mediach pojawia się ogromna ilość złych i wprowadzających w błąd informacji na temat choroby. Ponadto są osoby z ADHD, które nigdy nie zostały zdiagnozowane, ale ich życie jest wypełnione problemami bezpośrednio związanymi z objawami.
Cele CHADD i koalicji na rzecz świadomości ADHD
- Edukuj ludzi o zaburzeniu
- Podkreśl, że ADHD to prawdziwy stan
- Przypomnij ludziom, że jest wysoce uleczalny
- Zaznacz opcje leczenia
Błędne wyobrażenia na temat ADHD
Najbardziej rażącym nieporozumieniem jest przekonanie, że ADHD nie jest prawdziwe. Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi jest dobrze udokumentowanym zaburzeniem neurologicznym: z ADHD mózg danej osoby rozwija się i funkcjonuje inaczej. Istnieje wiele dogłębnych badań nad ADHD i każda większa organizacja medyczna i zdrowotna w USA uznaje zasadność tego zaburzenia. Osoby nie decydują się na te objawy, ale one zrobić mają obowiązek nauczyć się nimi zarządzać.
ADHD jest zaburzeniem równych szans i nie jest wynikiem złego rodzicielstwa – kolejnego powszechnego mitu. Możesz być wyjątkowym rodzicem lub okropnym rodzicem i nadal mieć dziecko z ADHD. Dobre rodzicielstwo pomoże Twojemu dziecku nauczyć się lepiej radzić sobie z objawami, ale nie zapobiegnie wystąpieniu ADHD. Istnieje silne powiązanie genetyczne i większość rodzin może zidentyfikować innych członków rodziny, którzy wykazywali te same objawy.
Kolejnym mitem na temat ADHD jest to, że każdy może zostać zdiagnozowany na podstawie listy zachowań, które każdy z nas przejawia w tym czy innym czasie. Bynajmniej. Po prawidłowym zdiagnozowaniu objawy to dopiero pierwszy krok. Ponadto objawy te muszą mieć charakter długotrwały – co najmniej sześć miesięcy – i utrzymywać się codziennie. Objawy muszą być również na tyle poważne, aby powodować znaczne upośledzenie funkcjonowania w głównej dziedzinie życia, takiej jak szkoła, praca, rodzina lub życie społeczne. I na koniec należy wykluczyć inne przyczyny objawów. Dopiero gdy to wszystko zostanie zrobione, należy postawić diagnozę ADHD.
Wiele twarzy ADHD
ADHD jest chorobą trwającą całe życie dla większości ludzi. Możesz być dzieckiem, osobą dorosłą lub emerytowanym dziadkiem i nadal masz ADHD. Podobnie jak w przypadku wielu zaburzeń, objawy mogą być różnie wyrażane u różnych osób. Dla jednej osoby może to być ogromny problem z impulsywnością i nadpobudliwością. Po drugie, może chodzić o umiejętność skupienia uwagi.
U niektórych objawy są bardzo łagodne i łatwe do opanowania, podczas gdy u innych objawy są dość poważne i uciążliwe.
Ponad dwie trzecie osób, u których zdiagnozowano ADHD, ma również inne współwystępujące zaburzenia: depresja, trudności w uczeniu się, lęki i zaburzenia ze spektrum autyzmu to tylko kilka z nich.
Istnieje wiele twarzy ADHD, ale najważniejszą wiadomością jest to, że wiele, wiele osób z ADHD skutecznie zarządza swoim leczeniem i żyje pełnym i satysfakcjonującym życiem.
Jak zwiększyć świadomość ADHD
Nauka mówi nam, że najskuteczniejszym sposobem radzenia sobie z jakimkolwiek napiętnowaniem jest poznanie osoby z zaburzeniem, która jest napiętnowana. Łatwo powiedzieć, że ADHD nie jest prawdziwe lub spowodowane złym rodzicielstwem, jeśli nie masz z nim doświadczenia.
Ale jeśli członkowie rodziny mogą nauczyć się, jak swobodnie mówić innym „Mam ADHD” lub „Członek mojej rodziny ma ADHD”, to zwykle zatrzymuje ludzi w ich śladach i otwiera drzwi do prawdziwego dialogu. Dopiero gdy przestaniemy się ukrywać, piętno i nieporozumienie naprawdę znikną.
Miesiąc świadomości ADHD
Miesiąc Świadomości ADHD skupia wiele krajowych grup zainteresowanych ADHD i zdrowiem psychicznym. Partnerami są Stowarzyszenie Zaburzeń Deficytu Uwagi (ADDA), Organizacja Trenerów ADHD (ACO) oraz Dzieci i Dorośli z Zespołem Nadpobudliwości i Deficytu Uwagi (CHADD).
Ponadto dziesiątki innych grup związanych ze zdrowiem i agencji rządowych rozpoznają i świętują Miesiąc Świadomości ADHD, dzieląc się informacjami na temat tego zaburzenia. Zajrzyj na stronę Miesiąca Świadomości i pomóż rozpowszechniać informacje.
