Zmiana jest nieunikniona. Jako ludzie stale się rozwijamy przez całe życie, od poczęcia do śmierci. Psychologowie starają się zrozumieć i wyjaśnić, jak i dlaczego ludzie zmieniają się przez całe życie. Chociaż wiele z tych zmian jest normalnych i oczekiwanych, nadal mogą stanowić wyzwania, z którymi ludzie czasami potrzebują dodatkowej pomocy.
Zasady rozwoju normatywnego pomagają profesjonalistom wykryć potencjalne problemy i zapewnić wczesną interwencję w celu uzyskania lepszych wyników. Psychologowie rozwoju mogą pracować z ludźmi w każdym wieku, aby rozwiązywać problemy i wspierać rozwój, chociaż niektórzy wybierają specjalizację w określonej grupie wiekowej, takiej jak dzieciństwo, dorosłość lub starość.
Czym jest psychologia rozwojowa?
Psychologia rozwojowa to gałąź psychologii, która koncentruje się na tym, jak ludzie dorastają i zmieniają się w ciągu życia. Ci, którzy specjalizują się w tej dziedzinie, interesują się nie tylko fizycznymi zmianami, które zachodzą wraz z rozwojem ludzi; patrzą również na rozwój społeczny, emocjonalny i poznawczy, który zachodzi przez całe życie.
Niektóre z wielu problemów, w których pomagają psychologowie rozwoju, obejmują:
- Rozwój poznawczy w dzieciństwie i przez całe życie
- Wyzwania rozwojowe i trudności w uczeniu się
- Rozwój emocjonalny
- Nauka języka
- Rozumowanie moralne
- Rozwój umiejętności motorycznych
- Rozwój osobowości
- Samoświadomość i samoświadomość
- Wpływy społeczne i kulturowe na rozwój dziecka
Ci specjaliści spędzają dużo czasu na badaniu i obserwowaniu, jak te procesy zachodzą w normalnych warunkach, ale są również zainteresowani poznawaniem rzeczy, które mogą zakłócić procesy rozwojowe.
Dzięki lepszemu zrozumieniu, jak i dlaczego ludzie się zmieniają i rozwijają, psycholodzy rozwojowi pomagają ludziom w pełni wykorzystać ich potencjał. Zrozumienie przebiegu normalnego rozwoju człowieka i wczesne rozpoznanie potencjalnych problemów może zapobiec problemom z depresją, niską samooceną, frustracją i niskimi osiągnięciami w szkole.
Teorie psychologii rozwojowej
Psychologowie rozwojowi często wykorzystują szereg teorii do myślenia o różnych aspektach rozwoju człowieka. Na przykład psycholog oceniający rozwój intelektualny dziecka może rozważyć teorię rozwoju poznawczego Piageta, która nakreśliła kluczowe etapy, przez które przechodzą dzieci podczas nauki.
Psycholog pracujący z dzieckiem może również chcieć zastanowić się, w jaki sposób relacje dziecka z opiekunami wpływają na jego zachowania, a więc zwrócić się do teorii przywiązania Bowlby'ego.
Psychologowie są również zainteresowani tym, jak relacje społeczne wpływają na rozwój zarówno dzieci, jak i dorosłych. Teoria rozwoju psychospołecznego Eriksona i teoria rozwoju społeczno-kulturowego Wygotskiego to dwie popularne ramy teoretyczne, które odnoszą się do społecznych wpływów na proces rozwoju.
Każde podejście ma tendencję do podkreślania różnych aspektów rozwoju, takich jak wpływy umysłowe, społeczne lub rodzicielskie na rozwój i postępy dzieci.
Kiedy udać się do psychologa rozwojowego
Podczas gdy rozwój ma tendencję do podążania dość przewidywalnym wzorem, zdarzają się sytuacje, w których sprawy mogą potoczyć się inaczej. Rodzice często skupiają się na tzw. kamieniach milowych rozwoju, które reprezentują zdolności, które większość dzieci wykazuje w pewnym momencie rozwoju. Zazwyczaj skupiają się one na jednym z czterech różnych obszarów: fizycznym, poznawczym, społecznym/emocjonalnym i komunikacji.
Na przykład chodzenie jest jednym z fizycznych kamieni milowych, który większość dzieci osiąga w wieku od 9 do 15 miesięcy. Jeśli dziecko nie chodzi lub nie próbuje chodzić przez 16 do 18 miesięcy, rodzice mogą rozważyć skonsultowanie się z lekarzem rodzinnym w celu ustalenia, czy mogą występować problemy rozwojowe.
Chociaż wszystkie dzieci rozwijają się w różnym tempie, kiedy dziecko nie osiąga pewnych etapów w określonym wieku, mogą być powody do niepokoju. Mając świadomość tych kamieni milowych, rodzice mogą szukać pomocy, a pracownicy służby zdrowia mogą oferować interwencje, które mogą pomóc dzieciom przezwyciężyć opóźnienia rozwojowe.
Specjaliści ci często oceniają dzieci, aby ustalić, czy może występować opóźnienie rozwojowe, lub mogą pracować z starszymi pacjentami, którzy borykają się z problemami zdrowotnymi związanymi z podeszłym wiekiem, takimi jak pogorszenie funkcji poznawczych, zmagania fizyczne, trudności emocjonalne lub zwyrodnieniowe zaburzenia mózgu.
Psychologowie rozwoju mogą zapewnić wsparcie osobom w każdym momencie życia, które mogą borykać się z problemami rozwojowymi lub problemami związanymi ze starzeniem się.
Etapy rozwoju
Jak można sobie wyobrazić, psychologowie rozwojowi często dzielą rozwój na różne fazy życia. Każdy z tych okresów rozwoju reprezentuje czas, w którym zazwyczaj osiągane są różne kamienie milowe. Na każdym etapie ludzie mogą napotkać szczególne wyzwania, a psycholodzy rozwojowi często mogą pomóc osobom, które mogą zmagać się z problemami, wrócić na właściwe tory.
Prenatalny
Okres prenatalny jest interesujący dla psychologów rozwojowych, którzy starają się zrozumieć, w jaki sposób najwcześniejsze wpływy na rozwój mogą wpływać na późniejszy wzrost w dzieciństwie. Psychologowie mogą przyjrzeć się, jak odruchy pierwotne pojawiają się przed urodzeniem, jak płody reagują na bodźce w łonie matki oraz wrażenia i wrażenia, które płody są w stanie wykryć przed urodzeniem.
Psychologowie rozwojowi mogą również przyjrzeć się potencjalnym problemom, takim jak zespół Downa, zażywanie narkotyków przez matkę i choroby dziedziczne, które mogą mieć wpływ na przebieg przyszłego rozwoju.
Wczesne dzieciństwo
Okres od niemowlęctwa do wczesnego dzieciństwa to czas niezwykłego rozwoju i zmian. Psychologowie rozwojowi przyglądają się takim rzeczom, jak fizyczny, poznawczy i emocjonalny wzrost, który ma miejsce w tym krytycznym okresie rozwoju.
Oprócz zapewniania interwencji dotyczących potencjalnych problemów rozwojowych w tym momencie psychologowie koncentrują się również na pomaganiu dzieciom w osiągnięciu pełnego potencjału. Rodzice i eksperci w dziedzinie opieki zdrowotnej często dbają o to, aby dzieci prawidłowo rosły, były odpowiednio odżywiane i osiągały kamienie milowe w zakresie funkcji poznawczych odpowiednie dla ich wieku.
Średnie dzieciństwo
Ten okres rozwoju charakteryzuje się zarówno dojrzewaniem fizycznym, jak i wzrostem znaczenia wpływów społecznych, gdy dzieci przechodzą przez szkołę podstawową.
Dzieci zaczynają odciskać piętno na świecie, nawiązując przyjaźnie, zdobywając kompetencje poprzez naukę w szkole i kontynuując budowanie swojego wyjątkowego poczucia siebie. Rodzice mogą szukać pomocy psychologa rozwojowego, który pomoże dzieciom radzić sobie z potencjalnymi problemami, które mogą pojawić się w tym wieku, w tym problemami społecznymi, emocjonalnymi i psychicznymi.
Adolescencja
Lata nastoletnie są często przedmiotem dużego zainteresowania, ponieważ dzieci doświadczają psychologicznego zamętu i przemian, które często towarzyszą temu okresowi rozwoju. Psychologowie tacy jak Erik Erikson byli szczególnie zainteresowani tym, jak nawigacja w tym okresie prowadzi do formowania tożsamości.
W tym wieku dzieci często testują granice i odkrywają nowe tożsamości, gdy zastanawiają się, kim są i kim chcą być. Psychologowie rozwojowi mogą pomóc nastolatkom w radzeniu sobie z niektórymi trudnymi problemami charakterystycznymi dla okresu dojrzewania, takimi jak dojrzewanie, zawirowania emocjonalne i presja społeczna.
Wczesna dorosłość
Ten okres życia jest często naznaczony tworzeniem i utrzymywaniem relacji. Krytyczne kamienie milowe we wczesnej dorosłości mogą obejmować tworzenie więzi, intymność, bliskie przyjaźnie i założenie rodziny. Ci, którzy potrafią budować i utrzymywać takie relacje, zwykle doświadczają więzi i wsparcia społecznego, podczas gdy ci, którzy zmagają się z takimi związkami, mogą czuć się wyobcowani i samotni.
Osoby borykające się z takimi problemami mogą szukać pomocy psychologa rozwojowego w celu budowania zdrowszych relacji i zwalczania trudności emocjonalnych.
Średnia dorosłość
Ten etap życia zwykle koncentruje się na rozwijaniu poczucia celu i przyczynianiu się do społeczeństwa. Erikson opisał to jako konflikt między generatywnością a stagnacją.
Ci, którzy angażują się w świat, wnoszą rzeczy, które ich przetrwają i pozostawią ślad na następnym pokoleniu, wyłaniają się z poczuciem celu. Działania takie jak kariera, rodziny, członkostwo w grupach i zaangażowanie społeczności to wszystko, co może przyczynić się do tego poczucia generatywności.
Starsi dorośli
Starsze lata są często postrzegane jako okres złego stanu zdrowia, jednak wielu starszych dorosłych jest zdolnych do pozostawania aktywnymi i zajętymi do późnych lat 80-tych i 90-tych. W tym okresie rozwoju zaznaczają się zwiększone obawy o zdrowie, a niektóre osoby mogą doświadczać zaburzeń psychicznych związanych z demencją. Erikson postrzegał również starsze lata jako czas refleksji nad życiem.
Ci, którzy potrafią spojrzeć wstecz i zobaczyć dobrze przeżyte życie, wychodzą z poczuciem mądrości i gotowością stawienia czoła kresowi życia, podczas gdy ci, którzy patrzą wstecz z żalem, mogą pozostać z poczuciem goryczy i rozpaczy. Psychologowie rozwoju mogą pracować z pacjentami w podeszłym wieku, aby pomóc im radzić sobie z problemami związanymi z procesem starzenia.
Diagnoza rozwojowa
Aby ustalić, czy występuje problem rozwojowy, psycholog lub inny wysoko wykwalifikowany specjalista może przeprowadzić badanie przesiewowe lub ocenę rozwojową.
W przypadku dzieci taka ocena zazwyczaj obejmuje wywiady z rodzicami i innymi opiekunami, aby dowiedzieć się o zachowaniach, które mogli zaobserwować, przegląd historii medycznej dziecka oraz standaryzowane testy w celu pomiaru funkcjonowania w zakresie komunikacji, umiejętności społecznych/emocjonalnych, fizycznych/ruchowych rozwój i umiejętności poznawcze.
Jeśli zostanie stwierdzony problem, pacjent może zostać skierowany do specjalisty, takiego jak logopeda, fizjoterapeuta lub terapeuta zajęciowy.
Słowo od Verywell
Otrzymanie diagnozy problemu rozwojowego często może być zarówno mylące, jak i przerażające, szczególnie gdy dotyczy to Twojego dziecka. Gdy ty lub twoja ukochana otrzymacie diagnozę problemu rozwojowego, poświęć trochę czasu na uczenie się jak najwięcej o diagnozie i dostępnych metodach leczenia.
Przygotuj listę pytań i wątpliwości, które możesz mieć i omów te kwestie ze swoim lekarzem, psychologiem rozwoju i innymi pracownikami służby zdrowia, którzy mogą być częścią zespołu terapeutycznego. Biorąc aktywny udział w tym procesie, poczujesz się lepiej poinformowany i przygotowany do podjęcia kolejnych kroków w procesie leczenia.
