Istnieje kilka rodzajów operacji potwierdzających płeć, które są dostępne dla mężczyzn transpłciowych i niektórych osób niebinarnych, które chcą poddać się operacji narządów płciowych, znanej również jako operacja afirmacji płci i „operacja oddolna”. Badanie US Transgender Survey z 2015 r. wykazało, że około 50% mężczyzn transpłciowych chciało lub przeszło taką operację.
Około połowa z tych mężczyzn była zainteresowana falloplastyką, chirurgicznym wytworzeniem penisa przy użyciu tkanki z innego miejsca na ciele. Druga połowa była zainteresowana metoidioplastyką.
Co to jest metoidioplastyka?
Metoidioplastyka to wytworzenie fallusa (penisa) z hormonalnie powiększonej łechtaczki. Łechtaczka naturalnie powiększa się, gdy osoba zaczyna brać testosteron. Podczas metoidioplastyki więzadła łechtaczki są odłączane, co pozwala łechtaczce wydłużyć się i opaść do pozycji podobnej do fallusa urodzeniowego.
Minimum rok na testosteronie to wymóg dla wszystkich operacji transmęskich narządów płciowych.
Wytworzony fallus ma średnio od 5 do 7 centymetrów długości, co może lub nie wystarczyć do penetracji seksualnej partnera. (W zależności od osoby, nie zawsze jest to problemem.) Chirurg plastyczny następnie rzeźbi głowę łechtaczki, aby bardziej przypominała żołądź prącia. W tym samym czasie wargi sromowe mogą zostać przekształcone w mosznę (plastyka mosznowa), z lub bez protezy jąder.
Metoidioplastykę można wykonać z zabiegami wydłużania cewki moczowej lub bez nich. Wydłużenie cewki moczowej rozciąga cewkę moczową wzdłuż nowego fallusa. Wtedy można oddać mocz z ich fallusa. Jednak wydłużenie cewki moczowej zwiększa ryzyko powikłań chirurgicznych. Powikłania te mogą obejmować drybling lub rozpylanie podczas oddawania moczu, blokady dróg moczowych lub przetokę (wyciek lub pęknięcie wydłużonej cewki moczowej).
Możliwość oddania moczu jest głównym powodem, dla którego osoby transmęskie decydują się na operację narządów płciowych.
Metoidioplastyka jest zwykle uważana za operację jednoetapową. Jednak niektóre osoby mogą wymagać dodatkowych operacji w celu osiągnięcia pożądanych rezultatów. Dodatkowe operacje mogą dotyczyć wyglądu lub funkcji.
Co to jest falloplastyka?
Falloplastyka to budowa neophallus lub rekonstrukcja prącia. Ta procedura służy do tworzenia fallusa w chirurgii potwierdzenia płci. Służy również do naprawy penisa w przypadku urazów, raka, wad wrodzonych i innych problemów.
Falloplastyka wymaga wielu operacji, aby zakończyć proces i może skutkować licznymi komplikacjami, chociaż większość z nich jest stosunkowo niewielka i możliwa do naprawienia. Częstotliwość operacji zmniejszyła się na korzyść metoidioplastyki, która jest ostatnio opracowaną procedurą.
Metoidioplastyka a falloplastyka
Zarówno metoidioplastyka, jak i falloplastyka mają zalety i wady. Dla osób transpłciowych ważne jest, aby we wczesnej fazie konsultacji omówić swoje zainteresowania i priorytety z chirurgiem. Wiele osób wybierających metoidioplastykę jest zadowolonych z wyniku swojej operacji. Jednak w zależności od celów chirurgicznych, a także składu i budowy ciała, nie zawsze jest to najlepszy wybór.
Potencjalne korzyści z metoidioplastyki
Niektóre zalety metoidioplastyki w porównaniu z falloplastyką obejmują:
- Erotyczna wrażliwość łechtaczki utrzymuje się w fallusie.
- Ma niższy odsetek powikłań i wymaga mniejszej liczby zabiegów, nawet przy uretroplastyce.
- Nie powoduje powstawania dużych blizn, które można by uznać za stygmatyzujące. Blizny pozostawione po najpopularniejszej technice falloplastyki (za pomocą płata skóry z ramienia lub pachwiny) są duże i rozpoznawalne dla każdego, kto wie, czego szukać. Dla niektórych to nie problem. Dla innych może to być poważna wada.
- Metoidioplastyka zwykle ma nieco mniejsze ryzyko powikłań niż falloplastyka, chociaż obie procedury mają dużą częstotliwość skutków ubocznych, z których większość jest stosunkowo niewielka.
- Metoidioplastyka jest zwykle tańsza.
- Ta procedura zapewnia krótszy czas gojenia.
- Fallus stworzony przez metoidioplastykę ma naturalną funkcję erekcji i nie ma potrzeby stosowania protezy prącia.
Potencjalne korzyści z falloplastyki
Niektóre zalety falloplastyki w porównaniu z metoidioplastyką obejmują:
- Pacjenci są bardziej skłonni do penetracji seksualnej swoich partnerów, chociaż do osiągnięcia erekcji potrzebne są pręty erekcyjne.
- Fallus jest znacznie większy niż te powstałe w wyniku metoidioplastyki, chociaż wadą jest brak czucia erogennego.
- Niektórzy uważają, że ta operacja tworzy bardziej naturalnie wyglądające genitalia.
Falloplastyka po Metoidioplastyce
W przypadku osób transmęskich, które początkowo wybrały metoidioplastykę, istnieje możliwość późniejszego wykonania falloplastyki. Dzieje się tak niezależnie od tego, czy dana osoba zdecyduje się na wydłużenie cewki moczowej w czasie zabiegu. Jednak nie jest odwrotnie. Procedura osadzenia łechtaczki w prąciu podczas falloplastyki uniemożliwia późniejszą metoidioplastykę.
Powiązane operacje
Osoby transmęskie poszukujące operacji dna mogą również zdecydować się na jedną lub więcej powiązanych operacji w ramach procesu afirmacji płci. Typowe powiązane procedury, które wybierają niektórzy transpłciowi mężczyźni, obejmują:
Histerektomia i Owariektomia
Osoby trans, które nie są zainteresowane ciążą, mogą zdecydować się na histerektomię i wycięcie jajników. Zabiegi te to operacje brzuszne służące do usunięcia macicy i jajników.
Histerektomia i wycięcie jajników to również opcje dla osób, które nie chcą falloplastyki lub metoidioplastyki, ale także nie chcą martwić się możliwością wystąpienia raka szyjki macicy, macicy lub jajnika w późniejszym życiu. Usunięcie macicy, szyjki macicy i jajników eliminuje również potrzebę badań przesiewowych ginekologicznych. Takie badania przesiewowe mogą być dysforyczne dla osób transpłciowych, zwłaszcza dla osób trans, ponieważ osoby transpłciowe są bardziej narażone na napaść na tle seksualnym.
Bankowość gamet
Dla osób, które chcą zachować możliwość posiadania własnych biologicznych dzieci, ale odczuwają dysforię ciąży, rozwiązaniem jest bankowanie gamet. Należy to zrobić przed wycięciem jajników i histerektomią. Najlepiej byłoby to zrobić również przed rozpoczęciem terapii testosteronem, ale nie jest to wymagane.
Waginektomia
Waginektomia to chirurgiczne usunięcie (lub zamknięcie) pochwy. Niektórzy chirurdzy oferujący falloplastykę i/lub metoidioplastykę oferują tę operację jako część jednoetapowej rekonstrukcji. Inni wolą, aby pacjentki poddały się waginektomii z wyprzedzeniem, jeśli pacjentka tego chce.
Warto zauważyć, że niektórzy chirurdzy, którzy przeprowadzają transmęskie operacje dna, nie oferują waginektomii i odradzają je z powodu obaw o powikłania. Należy przeprowadzić więcej badań, aby ustalić ryzyko waginektomii. Wynik takich zabiegów jest prawdopodobnie ściśle związany z umiejętnościami i doświadczeniem chirurga.
Poza kontekstem operacji potwierdzających płeć, procedura ta jest stosowana przede wszystkim w leczeniu niektórych rodzajów raka ginekologicznego. W związku z tym niektórzy chirurdzy plastyczni mogą kierować pacjentów zainteresowanych waginektomią do ginekologa chirurgicznego.
Krotoplastyka
Scrotoplastyka to budowa lub naprawa moszny. Ta procedura może być wykonana samodzielnie lub jako część waginektomii. Mosznę tworzy się z warg sromowych większych sromu. Czasami do rozciągnięcia i wzrostu wystarczającej ilości skóry wymagane są liczne procedury. Następnie do nowo utworzonej moszny można wprowadzić silikonowe jądra protetyczne.
Ważenie opcji chirurgicznych
Pomocne może być omówienie celów i obaw związanych z operacją z kimś, kto ma wiedzę na temat ryzyka, korzyści i prawdopodobnych wyników różnych opcji. Może to dotyczyć nie tylko chirurga, ale także terapeuty lub przyjaciół, którzy przeszli przez podobny proces decyzyjny. Na niektórych portalach społecznościowych istnieją grupy internetowe poświęcone operacjom potwierdzającym płeć, w których osoby trans publikują swoje doświadczenia. Takie grupy są również dobrą przestrzenią do znalezienia społeczności, a także uzyskania rekomendacji lub ostrzeżeń dotyczących konkretnych chirurgów od swoich pacjentów. Inną opcją jest Transbucket, witryna przeznaczona dla osób trans, które informują się nawzajem o procedurach afirmacji płci. Pamiętaj jednak, że różni ludzie mają różne preferencje i motywacje.
Wybory, które mają sens dla bliskiego przyjaciela, mogą różnić się od tych, które będą dla Ciebie najlepsze.
Znalezienie odpowiedniego lekarza
Ważne jest, aby pamiętać, że procedury oferowane przez konkretnego chirurga mogą nie być tymi, których chcesz. Jeśli tak jest, rozważ poszukanie innych opcji, aby znaleźć lekarza, którego perspektywa i praktyki chirurgiczne są zgodne z twoim. Rozważenie drugiej opinii nigdy nie jest złym pomysłem, chociaż jej uzyskanie nie zawsze jest praktyczną opcją.
W wielu rejonach kraju nie ma chirurgów lub tylko jeden chirurg wykonuje te zabiegi. Niektórzy chirurdzy oferują konsultacje telefoniczne lub wirtualne, ale pamiętaj, że być może będziesz musiał zapłacić z własnej kieszeni. Koszt może nie podlegać zwrotowi i być może będziesz musiał wykazać, że kwalifikujesz się do zabiegu chirurgicznego, zanim omówią Twoją sprawę.
Ubezpieczenie i kwalifikowalność
Uprawnienie do ubezpieczenia jest zwykle zapewnione w formie listu od lekarza przepisującego hormony i jednego lub dwóch listów od specjalistów ds. zdrowia behawioralnego. Wytyczne kwalifikacyjne do operacji narządów płciowych zazwyczaj obejmują udokumentowanie dysforii płci, co najmniej 12 miesięcy terapii hormonalnej i co najmniej rok życia jako płeć, którą chcesz chirurgicznie potwierdzić.
Inne czynniki do rozważenia
To, jakie dodatkowe operacje wybierają ludzie, jest kwestią indywidualnych preferencji. Jednak zalecenia ich chirurga i wybrany przez nich rodzaj falloplastyki lub metoidioplastyki również będą miały wpływ na te decyzje.
Na przykład chirurg, który używa wyściółki pochwy do utworzenia cewki moczowej w falloplastyce, prawdopodobnie doradzi pacjentce poddanie się waginektomii przed lub w czasie tej operacji. Z drugiej strony osoba transmęska, która chce zachować możliwość noszenia ciąży, nie chciałaby poddawać się żadnej z tych dodatkowych procedur.
Słowo od Verywell
Decyzje o poddaniu się operacjom potwierdzającym płeć są osobistym wyborem – dotyczy to zarówno tego, czy chcesz poddać się operacji, jak i które zabiegi mogą być dla Ciebie odpowiednie. Przeprowadzenie badań w celu zbadania wszystkich opcji chirurgicznych, ubezpieczenia, czasu rekonwalescencji i potencjalnych lekarzy pomoże Ci opracować najlepszy plan dla Ciebie.
