Informacje przedstawione w tym artykule mogą być dla niektórych osób wyzwalające. Jeśli masz myśli samobójcze, skontaktuj się z National Suicide Prevention Lifeline pod adresem 1-800-273-8255 o wsparcie i pomoc przeszkolonego doradcy. Jeśli ty lub ukochana osoba znajdujecie się w bezpośrednim niebezpieczeństwie, zadzwoń pod numer 911.
Jeśli uważasz, że Twoje dziecko ma depresję, ważne jest, aby uważnie przyjrzeć się objawom Twojego dziecka. Objawy depresji mogą czasami pojawiać się inaczej u dziecka niż u osoby dorosłej, więc czasami może być trudno je dostrzec. Wiedza, na co zwracać uwagę, może pomóc w rozpoznaniu objawów depresji, dzięki czemu będziesz mógł szukać pomocy.
Objawy, na które należy zwrócić uwagę
Objawy depresji u dzieci są nieco inne niż u dorosłych. Tam, gdzie niski nastrój i utrata przyjemności są często dwoma głównymi objawami u dorosłych z depresją, dzieci częściej doświadczają pierwotnych objawów, takich jak drażliwość i dolegliwości fizyczne.
Inne objawy depresji dziecięcej to trudności w skupieniu się i podejmowaniu decyzji, skrajna nieśmiałość, lgnięcie do rodzica, poczucie beznadziejności, niewyjaśnione dolegliwości fizyczne, problemy ze snem, zmiany apetytu oraz myśli lub działania samookaleczenia.
Jeśli Twoje dziecko lub ktoś, kogo znasz, ma myśli samobójcze, skontaktuj się z National Suicide Prevention Lifeline pod adresem: 1-800-273-ROZMOWA (1-800-273-8255). Jeśli ty lub ukochana osoba znajdujecie się w bezpośrednim niebezpieczeństwie, zadzwoń pod numer 911.
Więcej informacji na temat zdrowia psychicznego można znaleźć w naszej krajowej bazie danych infolinii.
Jeśli podejrzewasz, że Twoje dziecko może mieć depresję, zwróć uwagę na następujące objawy.
Smutek
Dzieci mogą być smutne z powodu wielu rzeczy, takich jak utracone związki, praca w szkole, niepowodzenia, brak czegoś, przeprowadzka lub utrata przyjaciela, zwierzaka lub ukochanej osoby. Spróbuj określić, z czego Twoje dziecko jest smutne i zapewnij wsparcie. Jeśli objawy smutku ustępują lub znikają po zaledwie kilku dniach, prawdopodobnie nie są one związane z depresją.
Dzieci z depresją mogą mieć ogólne poczucie smutku z powodu swojego życia i przyszłości lub mogą nie być w stanie określić, z czego są smutne. Mogą dużo płakać lub często płakać bez wyraźnego powodu. Uczucie smutku, które trwa dłużej niż dwa tygodnie, jest powodem do rozmowy z pediatrą Twojego dziecka.
Wycofanie się z przyjaciół i rodziny
Większość dzieci w pewnym momencie zmienia przyjaciół i spędza z rodzicami różną ilość czasu. Gdy dzieci przechodzą przez okres dojrzewania, w naturalny sposób oddalają się od swoich rodzin i zaczynają bardziej identyfikować się z rówieśnikami. Jest to ważny krok rozwojowy, którego nie należy mylić z wycofaniem społecznym.
Kiedy wycofanie społeczne jest związane z depresją, może przyczynić się do negatywnych doświadczeń społecznych dziecka, które mogą wzmocnić objawy depresji (takie jak bezwartościowość lub poczucie, że nikt ich nie lubi ani nie rozumie).
Dzieci w depresji mogą dramatycznie odciągnąć się od przyjaciół, rodziny i innych osób, z którymi kiedyś były blisko. Mają tendencję do trzymania się razem i całkowitego unikania interakcji. Mogą przestać uczestniczyć w zajęciach klasowych, towarzyskich i pozalekcyjnych.
Utrata zainteresowania działaniami
Twoje dziecko może naturalnie stracić zainteresowanie rzeczami, które kiedyś kochało, takimi jak ulubiona zabawka lub program telewizyjny, albo nagle zadeklarować, że nie chce już angażować się w ulubioną aktywność. To różni się od dziecka z depresją.
Dziecko w depresji ma trudności ze znalezieniem radości lub podniecenia w czymkolwiek. Twoje dziecko może być obojętne na prawie wszystko. Dzieci, które mają depresję, często wydają się po prostu wykonywać ruchy bez radości lub przyjemności z tego, co robią.
Uczucie niezrozumienia
Każde dziecko w pewnym momencie poczuje się niezrozumiane. Dziecko w depresji może czuć, że istnieje nikt kto potrafi zrozumieć ich uczucia lub że nie ma sensu nawet próbować o nich mówić. Twoje dziecko może obawiać się próbowania nowych rzeczy, mówienia lub dzielenia się pomysłami ze strachu przed odrzuceniem, błędną interpretacją lub ośmieszeniem.
Spadek akademicki
Z czasem dzieci mogą mieć wzloty i upadki w nauce. Pamiętaj, że w okresie przechodzenia do gimnazjum lub liceum praca na kursie może być trudniejsza.
Dziecko z depresją może mieć znaczny spadek ocen. Opuszczanie szkoły, kłopoty ze skupieniem uwagi lub po prostu niewykonanie pracy to przyczyny takich pogorszeń w ocenach. Może to być bardziej widoczne u dziecka, które w przeszłości osiągnęło wysokie wyniki w nauce.
Brak energii
Wszyscy się męczą, zwłaszcza po pracowitych dniach, ciężkiej pracy, późnych nocach, chorobach i ćwiczeniach, ale dziecku z depresją może zawsze brakować energii i motywacji.
Nawet po odpowiedniej ilości snu dziecko z depresją może narzekać na zmęczenie, poruszać się powoli lub zająć nieproporcjonalnie dużo czasu na wykonanie zadania.
Wina
Poczucie nadmiernej i nieubłaganej winy jest powszechne u dzieci z zaburzeniami depresyjnymi, takimi jak ciężkie zaburzenie depresyjne, epizody depresyjne w chorobie afektywnej dwubiegunowej i dystymia. ich kontrola.
Poczucie winy może również przyczyniać się do odczuwania smutku, bezwartościowości i beznadziejności. Jeśli poczucie winy dziecka wydaje się nasilać, trwa dłużej niż dwa tygodnie i ma inne objawy depresji, skonsultuj się z lekarzem lub specjalistą ds. zdrowia psychicznego.
Bezwartościowość
Dzieci z zaburzeniami depresyjnymi mogą często lub przez długi czas czuć się bezwartościowe, zwłaszcza po negatywnym wydarzeniu. Dzieci, które doświadczają poczucia bezwartościowości, zazwyczaj myślą, że są słabe, nieodpowiednie lub wadliwe.
Dzieci, które czują się bezwartościowe, mogą wierzyć, że są z natury złe i że wszystko, co robią, jest złe. Mogą nie wkładać żadnego wysiłku w naukę, angażować się w niestabilne relacje lub nawet nie próbować nawiązywać kontaktów z innymi, ponieważ wierzą, że ich wysiłki zakończą się niepowodzeniem lub spowodują dodatkowe problemy.
Poczucie bezwartościowości lub inne objawy depresji trwające dłużej niż tydzień lub dwa mogą wymagać leczenia pediatry lub specjalisty zdrowia psychicznego Twojego dziecka.
Impulsywność i agresja
W przypadku niektórych dzieci i nastolatków z depresją emocje mogą powodować złość na osoby lub rzeczy, które w ich mniemaniu są źródłem ich bólu. Może to prowadzić do impulsywnych i agresywnych reakcji.
Zachowania impulsywne to szybkie reakcje na zdarzenia (zwykle negatywne) bez względu na konsekwencje. Zachowania impulsywne często, choć nie zawsze, prowadzą do działań agresywnych. Agresywne zachowania mogą być skierowane do wewnątrz w formie samookaleczenia lub na kogoś lub coś innego poprzez wybuchy gniewu, nękanie, niszczenie mienia lub przemoc.
Przyczyny
Depresja dziecięca to złożony stan, który ma wiele przyczyn. Wiele różnych czynników może przyczynić się do wystąpienia depresji u dzieci. Depresja dotyka wielu dzieci. Centrum Kontroli i Zapobiegania Chorobom (CDC) informuje, że u 3,2% dzieci w wieku od 3 do 17 lat zdiagnozowano depresję.
Niektóre z czynników ryzyka, które mogą przyczyniać się do depresji w dzieciństwie, obejmują:
- Chemia mózgu: Brak równowagi w niektórych neuroprzekaźnikach, takich jak serotonina, dopamina i noradrenalina, może odgrywać rolę w wywoływaniu depresji.
- Środowisko: Chaotyczne lub niestabilne życie domowe może być czynnikiem ryzyka depresji, podobnie jak izolacja społeczna lub nękanie w szkole.
- Historia rodzinna: Posiadanie bliskich członków rodziny i krewnych z depresją zwiększa ryzyko wystąpienia depresji w dzieciństwie. Jedno 30-letnie badanie wykazało, że osoby z najwyższym ryzykiem depresji to osoby z dwoma poprzednimi pokoleniami członków rodziny z depresją.
- Zdrowie fizyczne: Warunki zdrowotne, zwłaszcza choroby przewlekłe, takie jak cukrzyca typu 1, mogą zwiększać ryzyko wystąpienia depresji dziecięcej.
- Naprężenie: Wydarzenia życiowe, takie jak przeprowadzka i rozwód, mogą odgrywać rolę w wywoływaniu depresji w dzieciństwie.
Jak pomóc
Jeśli uważasz, że Twoje dziecko może mieć depresję, skonsultuj się z pediatrą, który może ocenić objawy, wykluczyć chorobę podstawową i zalecić odpowiednie leczenie.
Oto kilka rzeczy, które możesz zrobić, aby pomóc dziecku radzić sobie z depresją.
Monitoruj nastroje swojego dziecka
Obserwuj objawy, takie jak smutek, drażliwość, utrata przyjemności, zmiana apetytu, zmiana nawyków snu, zmęczenie, poczucie bezwartościowości i myśli o śmierci. Porozmawiaj z pracownikiem służby zdrowia, jeśli Twoje dziecko wykazuje takie objawy.
Zapewnienie otuchy
Niech dziecko wie, że depresji nie ma się czego wstydzić. Depresja jest chorobą, podobnie jak grypa, a odpowiednie leczenie może pomóc dzieciom wyzdrowieć.
Zachęcaj dziecko do mówienia
Daj swojemu dziecku prawo do posiadania tych uczuć. Dzieci mogą łatwo dojść do wniosku, że nie jest w porządku czuć się przygnębionym i zacząć ukrywać swoje uczucia zamiast radzić sobie z nimi w zdrowy sposób.
Naucz swoje dziecko prosić o pomoc
Dzieci muszą wiedzieć, że w razie potrzeby będzie dostępna pomoc. Daj im listę osób, z którymi mogą porozmawiać, takich jak ty, nauczyciel lub doradca.
Nigdy nie minimalizuj uczuć
Może ci się wydawać, że jest mały, ale liczy się to, jak to jest dla twojego dziecka. Słuchaj i bądź źródłem wsparcia.
Obserwuj własne zachowanie
Bądź świadomy wpływu, jaki Twoje reakcje na życie wywierają na Twoje dziecko. Twoje dziecko uczy się umiejętności radzenia sobie, obserwując Cię.
Słowo od Verywell
Może być trudno stwierdzić, czy Twoje dziecko ma depresję lub łagodną reakcję na negatywne wydarzenie, ale nie jesteś sam. Wielu rodziców ma trudności ze zrozumieniem, co myśli i czuje ich dziecko. Na szczęście istnieje wiele sposobów na znalezienie wsparcia i leczenia.
