Choroba afektywna dwubiegunowa to stan zdrowia psychicznego definiowany przez okresy (lepiej znane jako epizody) skrajnych zaburzeń nastroju. Dwubiegunowa wpływa na nastrój, myśli i zachowanie danej osoby.
Istnieją dwa główne typy zaburzeń dwubiegunowych: dwubiegunowe I i dwubiegunowe II. Według Podręcznik diagnostyczno-statystyczny zaburzeń psychicznychChoroba afektywna dwubiegunowa typu I obejmuje epizody ciężkiej manii i często depresji. Choroba afektywna dwubiegunowa II obejmuje mniej ciężką postać manii zwaną hipomanią.
Objawy
Pomimo głównej różnicy, jeśli chodzi o manię w dwóch rodzajach choroby afektywnej dwubiegunowej, istnieje wiele podobieństw w objawach.
Epizody depresyjne
W zaburzeniu afektywnym dwubiegunowym typu I, poważny epizod depresyjny (jeden lub więcej) zazwyczaj występuje, ale nie jest to wymagane. Zaburzenie dwubiegunowe typu II obejmuje jeden lub więcej epizodów dużej depresji. Typowe objawy występujące w dużym epizodzie depresyjnym to:
- Bezsenność lub hipersomnia
- Niewyjaśniony lub niekontrolowany płacz
- Poważne zmęczenie
- Utrata zainteresowania rzeczami, które pacjent cieszy się podczas eutymii
- Powracające myśli o śmierci lub samobójstwie
Jeśli masz myśli samobójcze, skontaktuj się z National Suicide Prevention Lifeline pod adresem 1-800-273-8255 o wsparcie i pomoc przeszkolonego doradcy. Jeśli ty lub ukochana osoba znajdujecie się w bezpośrednim niebezpieczeństwie, zadzwoń pod numer 911.
Więcej informacji na temat zdrowia psychicznego można znaleźć w naszej krajowej bazie danych infolinii.
Oba zaburzenia mogą obejmować okresy bez objawów eutymii lub stany „normalne”.
Mania
Epizody maniakalne trwają co najmniej siedem dni. Osoba doświadczająca epizodu maniakalnego może doświadczyć:
- Uczucia euforii
- Mniejsza potrzeba snu
- Zwiększone pożądanie seksualne
- Halucynacje lub urojenia
- Znaczny wzrost energii
Podczas epizodu maniakalnego ludzie mogą angażować się w ryzykowne lub lekkomyślne zachowanie. Na przykład ktoś może oddawać się ryzykownym zachowaniom seksualnym, wydawać nadmierne pieniądze lub podejmować impulsywne decyzje.
Należy zauważyć, że doświadczanie manii nie oznacza automatycznie, że dana osoba stanie się agresywna lub niebezpieczna.
Czasami ludzie zakładają, że „epizod maniakalny” oznacza, że ktoś zamienia się w „maniaka”. To nieprawda.
Hipomania
Osoba doświadczająca epizodu hipomaniakalnego może odczuwać podobne objawy, ale ich funkcjonowanie nie zostanie znacząco zaburzone. Wiele osób, które doświadczają hipomanii związanej z chorobą afektywną dwubiegunową II, cieszy się zwiększoną energią i zmniejszoną potrzebą snu.
Epizod hipomanii nie nasila się do punktu, w którym dana osoba potrzebuje hospitalizacji, co może mieć miejsce w przypadku osoby doświadczającej manii, zwłaszcza jeśli staje się zagrożeniem dla innych i/lub dla siebie.
Objawy choroby afektywnej dwubiegunowejPrzyczyny
Chociaż dokładna przyczyna choroby afektywnej dwubiegunowej typu I pozostaje niejasna, uważa się, że główną rolę odgrywa genetyka. Potwierdzają to częściowo badania bliźniąt, w których jedno lub oboje mieli diagnozę dwubiegunową typu I. U 40% identycznych bliźniaków (tych z identycznymi zestawami genów) stwierdzono, że oba bliźniaki są dwubiegunowe w porównaniu z mniej niż 10% bliźniaków dwujajowych (które nie mają wszystkich tych samych genów).
Inne czynniki, które przyczyniają się do tego, to nieprawidłowości w obwodach mózgowych danej osoby, nieprawidłowości w neuroprzekaźnikach i czynniki środowiskowe, takie jak urazy z dzieciństwa lub nadużycia.
Teorie dotyczące przyczyn choroby afektywnej dwubiegunowejDiagnoza
Podczas diagnozowania choroby afektywnej dwubiegunowej (niezależnie od typu) lekarz lub klinicysta musi wykluczyć inne choroby, takie jak zaburzenie schizoafektywne, schizofrenia, zaburzenie urojeniowe lub zaburzenie schizofreniczne.
Choroby afektywnej dwubiegunowej nie można zdiagnozować tak jak innych chorób, w których badanie krwi, prześwietlenie lub badanie fizykalne mogą zapewnić ostateczną diagnozę. Diagnoza opiera się na zestawie kryteriów, które dana osoba musi spełnić, aby można było uznać ją za dwubiegunową.
Świadoma diagnoza prawdopodobnie obejmowałaby określone testy, aby wykluczyć inne przyczyny fizyczne. Może to obejmować badanie przesiewowe leków, badania obrazowe (TK lub MRI mózgu), elektroencefalogram (EEG) oraz pełną baterię diagnostycznych badań krwi. Twój lekarz również zada Ci pytania i powinieneś dołożyć wszelkich starań, aby ściśle współpracować z zespołem opieki zdrowotnej, aby potwierdzić diagnozę i znaleźć odpowiedni dla Ciebie plan leczenia.
Przewodnik po zaburzeniach afektywnych dwubiegunowych
Pobierz nasz przewodnik do druku, który pomoże Ci zadać właściwe pytania podczas następnej wizyty u lekarza.
ściągnij PDF
Leczenie
Leczenie choroby afektywnej dwubiegunowej typu I jest wysoce zindywidualizowane i oparte na rodzajach i nasileniu objawów, jakich może doświadczać dana osoba.
Stabilizatory nastroju są podstawą procesu leczenia, a często stosowane są inne środki, takie jak:
- Stabilizator nastroju, taki jak lit
- Leki przeciwdrgawkowe stabilizujące wahania nastroju
- Leki przeciwpsychotyczne kontrolujące objawy psychotyczne, takie jak urojenia i omamy, a także nowsze „atypowe” leki przeciwpsychotyczne, które same mają właściwości stabilizujące nastrój
- Leki przeciwdepresyjne (rzadziej przepisywane, ponieważ mogą wywołać epizod maniakalny)
W cięższych przypadkach można zastosować terapię elektrowstrząsową (ECT), aby złagodzić manię lub ciężką depresję.
Oba typy powinny być odpowiednio leczone
Ponieważ hipomania jest mniej ciężka niż mania występująca w zaburzeniu dwubiegunowym typu I, dwubiegunową typu II często opisuje się jako „łagodniejszą” niż dwubiegunową typu I, ale nie jest to całkowicie dokładne. Oczywiście osoby z chorobą dwubiegunową I mogą mieć poważniejsze objawy podczas manii, ale hipomania jest nadal poważnym stanem, który może mieć konsekwencje zmieniające życie i dlatego należy odpowiednio zająć się nim.
Ponadto badania sugerują, że w chorobie afektywnej dwubiegunowej typu II dominują dłuższe i cięższe epizody depresji. W rzeczywistości z biegiem czasu osoby z chorobą dwubiegunową II stają się mniej podatne na powrót do w pełni normalnego funkcjonowania między epizodami
Jedno z badań konkretnie wykazało, że dwubiegunowy typ II był powiązany z gorszą jakością życia związaną ze zdrowiem w porównaniu z typem I. Pozostało to prawdą nawet podczas długich okresów eutymii.
Dlatego eksperci mają tendencję do przekonania, że choroba afektywna dwubiegunowa II jest równie (jeśli nie bardziej) niepełnosprawna niż choroba afektywna dwubiegunowa typu I, ponieważ może prowadzić do większej liczby dni spędzonych w depresji i ogólnie gorszych wyników między epizodami. rodzaje zaburzeń afektywnych dwubiegunowych i powinieneś ściśle współpracować z zespołem opieki zdrowotnej, aby znaleźć najlepsze dla siebie leczenie.
Zrozumienie planu leczenia choroby afektywnej dwubiegunowejKorona
Podobnie jak w przypadku wielu schorzeń psychicznych, choroba afektywna dwubiegunowa wiąże się z pewnym piętnem w społeczeństwie, które może utrudnić radzenie sobie z chorobą dla ciebie lub bliskiej osoby. Wiedz, że piętno bardzo często rozwija się z powodu braku wiedzy – tych, którzy komentować lub dyskryminować są zwykle ignorantami lub obawiają się na podstawie tego, co myślą, że wiedzą o zaburzeniu.
Niezależnie od tego, czy osoba z chorobą afektywną dwubiegunową ma bezpośredni kontakt z piętnem, wiedz, że najlepszym sposobem radzenia sobie z tą chorobą jest nawiązanie kontaktu z innymi, którzy jej doświadczają i uzyskanie profesjonalnej pomocy. Możesz także walczyć z napiętnowaniem, aby lepiej sobie radzić i zapoznać się ze swoimi prawami.
Dobre życie z chorobą afektywną dwubiegunowąU dzieci
Choroba afektywna dwubiegunowa może wystąpić u dzieci w każdym wieku. Jest to ważne dla rodziców i opiekunów, aby zdawać sobie sprawę z unikalnych znaków, powinny one zwrócić uwagę na funkcjonowanie dziecka, uczucia, a każda historia rodziny zaburzenia. Dzięki szybkiej diagnozie można lepiej ustalić plan leczenia objawów.
Czy Twoje dziecko może mieć chorobę afektywną dwubiegunową?Słowo od Verywell
Choroba afektywna dwubiegunowa to złożone zaburzenie nastroju. Jeśli obawiasz się, że Ty lub ktoś bliski ma objawy epizodu afektywnego dwubiegunowego, zwróć się o pomoc medyczną w celu przeprowadzenia właściwej oceny.
Chociaż choroba dwubiegunowa nie jest uleczalna, można ją leczyć. Dzięki odpowiednim lekom i wsparciu objawy można opanować do punktu, w którym jakość życia nie zostanie drastycznie naruszona.
Oto najczęstsze objawy choroby afektywnej dwubiegunowej
