Osoby cierpiące na jadłowstręt psychiczny lub bulimię są oczywiście zaniepokojone kształtem ciała, rozmiarem i/lub wagą, ale jest jeszcze inny problem z obrazem ciała, z którym wiele osób również się boryka: dysmorfia ciała.
Zaburzenie dysmorfii ciała, które dotyka do 2,4% ogólnej populacji, powoduje, że ludzie nadmiernie przejmują się wyglądem zewnętrznym i postrzeganymi wadami. Może to być widoczne u osób z zaburzeniami odżywiania, ale jest to zupełnie inny problem.
Objawy zaburzenia dysmorficznego ciała
Osoby z dysmorfią ciała są zaabsorbowane lub mają obsesję na punkcie jednej lub więcej wad w swoim wyglądzie. To zaabsorbowanie lub obsesja zazwyczaj koncentruje się na jednym lub kilku obszarach ciała lub cechach, takich jak skóra, włosy lub nos. Jednak każdy obszar lub część ciała może być przedmiotem obaw.
Podręcznik diagnostyczno-statystyczny zaburzeń psychicznych, wydanie piąte (DSM-5) przedstawia kryteria diagnozy dysmorfii ciała. BDD nie jest klasyfikowana jako zaburzenie odżywiania w DSM-5. Zamiast tego jest wymieniony w kategorii „Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne i pokrewne”. DSM-5 wymienia następujące kryteria diagnostyczne:
- Zaabsorbowanie jedną lub kilkoma wadami wyglądu, które nie są zauważalne dla innych i nie są naprawdę oszpecone.
- W pewnym momencie osoba cierpiąca wykonała powtarzające się działania lub myśli w odpowiedzi na obawy. Może to być coś w rodzaju ciągłego porównywania swojego wyglądu z innymi, sprawdzania lustra lub wybierania skóry.
- Ta obsesja powoduje niepokój i problemy w życiu społecznym, zawodowym lub w innych dziedzinach życia.
- Ta obsesja nie jest lepiej wyjaśniona jako objaw zaburzeń odżywiania (chociaż u niektórych osób można zdiagnozować oba).
Dysmorfia mięśniowa lub zaabsorbowanie myślą, że twoje mięśnie są zbyt małe, jest uważane za podtyp dysmorfii ciała.
Związek z zaburzeniami odżywiania
BDD ma pewne cechy wspólne z zaburzeniami odżywiania, ale istnieją również ważne różnice między nimi. Niektóre podobieństwa obejmują:
- Osoby z zaburzeniami odżywiania, takimi jak jadłowstręt psychiczny lub bulimia, oraz osoby z dysmorfią ciała mogą być nadmiernie zaniepokojone swoim rozmiarem, kształtem, wagą lub wyglądem zewnętrznym.
- Osoby z dysmorfią ciała mogą nawet fiksować się na obszarach ciała, które są podobne do fiksacji obserwowanych w jadłowstręcie psychicznym lub bulimii, takich jak talia, biodra i/lub uda.
- Mogą również doświadczać podobnych objawów, takich jak sprawdzanie ciała (takie jak częste ważenie lub „kontrola lustra”) i nadmierne ćwiczenia.
Naukowcy oszacowali, że aż 12% osób z dysmorfią ciała ma również jadłowstręt psychiczny lub bulimię.
Należy jednak pamiętać, że nie każdy z dysmorfią ciała ma zaburzenia odżywiania. Są osoby z dysmorfią ciała, które skupiają się wyłącznie na określonych częściach ciała (np. kształcie nosa). To co innego niż skupianie się na wadze.
Dokładna ocena przeprowadzona przez specjalistę ds. zdrowia psychicznego, takiego jak terapeuta lub psychiatra, jest przydatna, aby ustalić, czy ktoś ma zaburzenia odżywiania, dysmorfofobię ciała, czy jedno i drugie.
Możliwości leczenia
Dobrą wiadomością jest to, że zaburzenie dysmorfii ciała można skutecznie leczyć. Najskuteczniejsza opcja leczenia obejmuje połączenie rodzaju psychoterapii znanej jako terapia poznawczo-behawioralna wraz z lekami, w tym lekami przeciwdepresyjnymi.
Za każdym razem, gdy w grę wchodzi wiele diagnoz (tak jak w przypadku każdego, kto ma zarówno zaburzenie dysmorfii ciała, jak i zaburzenia odżywiania), może to skomplikować leczenie. Terapia poznawczo-behawioralna jest również stosowana w leczeniu zaburzeń odżywiania.
Jeśli masz oba schorzenia, upewnij się, że Twój terapeuta zna oba i może stworzyć dla Ciebie spersonalizowany plan leczenia.
Możesz być również zainteresowany kontynuowaniem leczenia za pomocą leków przez swojego psychiatrę. Ważne jest, aby pamiętać, że może być konieczne wypróbowanie różnych leków lub dawek, zanim znajdziesz odpowiedni dla siebie. Zawsze postępuj zgodnie z zaleceniami lekarza dotyczącymi leków i nie wahaj się zadawać jakichkolwiek pytań na ich temat.
Należy zauważyć, że wiele osób z dysmorfią ciała wybiera opcje leczenia chirurgicznego, takie jak chirurgia plastyczna lub implanty włosów, aby „naprawić” ich postrzegane wady. Nie ma dowodów na to, że jest to pomocne w leczeniu schorzenia, a nawet może go pogorszyć.
