Lęk napadowy jest klasyfikowany w DSM-5 jako zaburzenie lękowe. Zgodnie z wytycznymi, aby zdiagnozować zespół lęku napadowego, należy regularnie doświadczać niespodziewanych napadów paniki.
Co jeszcze DSM-5 mówi o zaburzeniu paniki? Jak sposób diagnozowania w DSM-5 wypada w porównaniu z poprzednimi wydaniami podręcznika? Wśród aktualizacji znajdują się wyjaśnienia dotyczące rodzajów ataków paniki i tego, jak agorafobia jest związana z lękiem napadowym.
Co to jest DSM-5?
Podręcznik diagnostyczno-statystyczny zaburzeń psychicznych (DSM) Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego (APA) to system używany w Stanach Zjednoczonych do diagnozowania zaburzeń zdrowia psychicznego. DSM zawiera kryteria diagnostyczne stosowane przez specjalistów ds. zdrowia psychicznego do klasyfikowania i opisywania każdej znanej choroby psychicznej.
Wydanie DSM z 2013 r. było pierwszą znaczącą aktualizacją od 1994 r. W tym piątym wydaniu (DSM-5), wprowadzono wiele zmian, w tym kilka aktualizacji diagnozy lęku napadowego.
Ten system nie jest pozbawiony kontrowersji. Wiele zaburzeń ma nakładające się objawy. Niektórzy profesjonaliści kwestionują słuszność tego typu systemu klasyfikacji, podczas gdy inni uważają, że w jego stosowaniu jest duża subiektywność.
Pomimo tych zastrzeżeń często konieczna jest diagnoza w celu uzyskania zwrotu kosztów leczenia, badań i ubezpieczenia. Wielu profesjonalistów uważa, że ten system jest o wiele lepszy niż brak systemu w ogóle.
Jak DSM-5 diagnozuje zespół lęku napadowego
Kryteria diagnostyczne lęku napadowego są zdefiniowane w DSM-5. Jest to zaburzenie lękowe oparte głównie na występowaniu ataków paniki, które są nawracające i często nieoczekiwane
Ponadto po co najmniej jednym ataku paniki następuje co najmniej jeden miesiąc osoby, która obawia się, że będzie miała więcej ataków i spowoduje zmianę zachowania, co często obejmuje unikanie sytuacji, które mogą wywołać atak.
Ważne jest, aby pamiętać, że diagnoza paniki musi wykluczyć inne potencjalne przyczyny ataku paniki (lub zdarzenia, które wydaje się takie):
- Ataki nie są spowodowane bezpośrednimi fizjologicznymi skutkami substancji (takimi jak zażywanie narkotyków lub lekarstwa) lub ogólnym stanem zdrowia.
- Ataki nie są lepiej wytłumaczone innym zaburzeniem psychicznym. Mogą to być fobia społeczna lub inna specyficzna fobia, zaburzenie obsesyjno-kompulsywne (OCD), zespół stresu pourazowego (PTSD) lub zespół lęku separacyjnego.
Definiowanie ataków paniki
Ponieważ ataki paniki są kluczem do diagnozy zaburzeń paniki, są one dobrze zdefiniowane i specyficzne. W tym miejscu istotne są aktualizacje w DSM-5.
Poprzednia wersja (DSM-IV) dzieliła ataki paniki na trzy kategorie: sytuacyjne/wskazane, sytuacyjne predyspozycje lub nieoczekiwane/niewskazane. DSM-5 upraszcza podejście do klasyfikowania ataków paniki, zapewniając tylko dwie bardzo jasne kategorie: oczekiwane i nieoczekiwane ataki paniki.
Oczekiwane ataki paniki to te, które wiążą się z konkretnym strachem, na przykład przed lataniem. Nieoczekiwane ataki paniki nie mają wyraźnego wyzwalacza ani wskazówki i mogą wydawać się pojawiać znikąd. Według DSM-5 atak paniki charakteryzuje się czterema lub więcej z następujących objawów (obecność mniej niż czterech objawów może być uznana za atak paniki o ograniczonych objawach):
- Kołatanie serca, łomotanie serca lub przyspieszone tętno
- Wyzysk
- Drżenie lub drżenie
- Wrażenia duszności lub duszności
- Uczucie zadławienia
- Ból w klatce piersiowej lub dyskomfort
- Nudności lub ból brzucha
- Zawroty głowy, niepewność, oszołomienie lub omdlenie
- Poczucie nierzeczywistości (derealizacja) lub oderwania od siebie (depersonalizacja)
- Strach przed utratą kontroli lub zwariowaniem
- Strach przed śmiercią
- drętwienie lub mrowienie (parestezje)
- Dreszcze lub uderzenia gorąca
Agorafobia a napad paniki
W poprzednich wersjach DSM agorafobia była związana z lękiem napadowym. Wraz z aktualizacją DSM-5 agorafobia jest teraz odrębną i możliwą do zakodowania diagnozą. To jedna z największych różnic w aktualizacjach.
W aktualizacji agorafobii DSM-5 zauważa, że dana osoba musi doświadczyć intensywnego strachu lub niepokoju w co najmniej dwóch sytuacjach. Należą do nich przebywanie w miejscach publicznych, otwartych przestrzeniach i w tłumie – zasadniczo wszędzie, gdzie jesteś poza domem.
Zauważa również, że zachowania unikające muszą być wykazane. Są one wynikiem lęku przed byciem w sytuacjach, które mogą wywołać ataki paniki lub lęku, w których pomoc może być niedostępna lub trudno jest uciec.
Profesjonalna diagnoza
Ważne jest, aby wiedzieć, że objawy lęku napadowego mogą naśladować wiele innych zaburzeń lękowych i/lub stanów medycznych. Tylko Twój lekarz lub specjalista ds. zdrowia psychicznego może zdiagnozować zespół lęku napadowego.
Przewodnik dyskusyjny dotyczący lęku napadowego
Pobierz nasz przewodnik do druku, który pomoże Ci zadać właściwe pytania podczas następnej wizyty u lekarza.
ściągnij PDF
Zaburzenia lękowe, takie jak zespół lęku napadowego, należą do najczęstszych rodzajów schorzeń psychicznych, ale tylko około 20% osób z objawami lęku zgłasza się na leczenie. Ponieważ zaburzenia lękowe występują częściej u kobiet niż u mężczyzn, eksperci zalecają teraz, aby lekarze badali kobiety i dziewczęta w wieku 13 lat i starsze pod kątem stanów lękowych.
Szukając profesjonalnej pomocy w celu oceny objawów i ewentualnego postawienia diagnozy, pamiętaj, że uczciwość jest kluczowa. Możesz nawet spotkać się z jednym terapeutą i zdecydować, że zamiast tego chcesz zobaczyć innego. Pamiętaj, aby robić to, z czym czujesz się komfortowo.
Chociaż na początku może ci się wydawać trudno omówić swoje uczucia, pamiętaj, że twój lekarz jest po to, aby ci pomóc, a otwarte mówienie o twoim stanie jest pierwszym krokiem do radzenia sobie z objawami w zdrowy sposób.
Jeśli Ty lub ktoś bliski zmagacie się z lękiem napadowym, skontaktuj się z Krajową Infolinią ds. Nadużywania Substancji i Zdrowia Psychicznego (SAMHSA) pod adresem 1-800-662-4357 aby uzyskać informacje na temat placówek wsparcia i leczenia w Twojej okolicy.
Więcej informacji na temat zdrowia psychicznego można znaleźć w naszej krajowej bazie danych infolinii.