Stwierdzono, że terapia ekspozycji skutecznie rozwiązuje objawy zespołu stresu pourazowego (PTSD), a także objawy innych zaburzeń lękowych. Dzięki temu przeglądowi różnych form terapii ekspozycyjnej dowiedz się, które leczenie jest dla Ciebie odpowiednie.
Przegląd
Terapia ekspozycji jest uważana za behawioralne leczenie PTSD. Dzieje się tak, ponieważ terapia ekspozycji jest ukierunkowana na wyuczone zachowania, w które ludzie się angażują (najczęściej unikanie) w odpowiedzi na sytuacje lub myśli i wspomnienia, które są postrzegane jako przerażające lub wywołujące niepokój. Na przykład osoba, która przeżyła gwałt, może zacząć unikać związków lub umawiać się na randki z obawy, że zostanie ponownie zaatakowana.
Ważne jest, aby zdać sobie sprawę, że to wyuczone unikanie służy celowi. Kiedy dana osoba doświadcza traumatycznego wydarzenia, może zacząć działać w taki sposób, aby uniknąć groźnych sytuacji, aby zapobiec ponownemu wystąpieniu tego traumatycznego doświadczenia.
Unikanie to poszukiwanie bezpieczeństwa lub reakcja ochronna. Jednak w miarę jak to unikanie staje się bardziej ekstremalne, jakość życia danej osoby może się pogorszyć.
Może stracić kontakt z rodziną lub mieć trudności w pracy lub w związkach.
Ponadto unikanie może sprawić, że objawy PTSD będą się utrzymywać dłużej, a nawet nasilić. To dlatego, że dana osoba unika pewnych sytuacji, myśli lub emocji, nie ma możliwości dowiedzenia się, że te sytuacje mogą nie być aż tak groźne jak się wydaje. Ponadto, unikając myśli, wspomnień i emocji, osoba nie pozwala sobie w pełni przetworzyć tych doświadczeń.
Celem terapii ekspozycji jest zatem pomoc w zmniejszeniu strachu i niepokoju osoby, a ostatecznym celem jest wyeliminowanie zachowań unikających i podniesienie jakości życia. Odbywa się to poprzez aktywną konfrontację z rzeczami, których dana osoba się boi. Konfrontując się z przerażającymi sytuacjami, myślami i emocjami, osoba może nauczyć się, że lęk i strach same się zmniejszą.
Jak więc dana osoba aktywnie konfrontuje się z przerażającymi sytuacjami, myślami i emocjami podczas terapii ekspozycji? Terapeuta może zastosować wiele metod. Zostały one opisane poniżej.
Uzyskaj porady z podcastu Verywell Mind
Prowadzony przez redaktorkę naczelną i terapeutkę Amy Morin, LCSW, ten odcinek podcastu The Verywell Mind pokazuje, jak stawić czoła swoim lękom w zdrowy sposób.
Metody
Ekspozycja in vivo
Ekspozycja in vivo odnosi się do bezpośredniej konfrontacji budzących lęk przedmiotów, czynności lub sytuacji przez osobę pod kierunkiem terapeuty. Na przykład kobiecie z zespołem stresu pourazowej, która obawia się miejsca, w którym została zaatakowana, może pomóc jej terapeuta w udaniu się w to miejsce i bezpośredniej konfrontacji z tymi lękami (o ile jest to bezpieczne).
Podobnie osoba z fobią społeczną, która boi się wystąpień publicznych, może zostać poinstruowana, aby bezpośrednio skonfrontowała się z tymi lękami poprzez wygłoszenie przemówienia.
Ekspozycja wyobrażeniowa
W wyobrażeniu klient jest proszony o wyobrażenie sobie obrazów lub sytuacji, których się boi. Ekspozycja wyobrażeniowa może pomóc osobie bezpośrednio skonfrontować się z myślami i wspomnieniami, których się obawia.
Ekspozycja wyobrażeniowa może być również stosowana, gdy nie jest możliwe lub bezpieczne, aby osoba bezpośrednio skonfrontowała się z budzącą lęk sytuacją.
Na przykład nie byłoby bezpiecznie mieć weterana walki z zespołem stresu pourazowego, który mógłby ponownie stawić czoła sytuacji bojowej. Dlatego może zostać poproszony o wyobrażenie sobie przerażającej sytuacji bojowej, której doświadczył.
Ekspozycja interoceptywna
Ekspozycja interoceptywna została pierwotnie zaprojektowana do leczenia lęku napadowego. Istnieją jednak dowody na to, że interoceptywna ekspozycja może być skuteczna również w leczeniu PTSD. Terapeuta może pomóc w tym, prosząc osobę (w kontrolowany i bezpieczny sposób) o hiperwentylację przez krótki okres czasu, ćwiczenia fizyczne, oddychanie przez słomkę lub wstrzymanie oddechu.
Przedłużone narażenie
Terapia długotrwałej ekspozycji jest połączeniem powyższych trzech metod. Stwierdzono, że przedłużona ekspozycja jest bardzo skuteczna dla osób cierpiących na PTSD. Obejmuje średnio od 8 do 15 sesji po około 90 minut na sesję.
Terapia długotrwałej ekspozycji składa się z edukacji na temat traumy i tego, co będziesz robić, nauki kontrolowania oddechu (ekspozycja interoceptywna), ćwiczenia w świecie rzeczywistym (ekspozycja in vivo) i mówienia o swojej traumie (ekspozycja wyobrażona).
Znalezienie terapeuty
Stwierdzono, że terapia ekspozycyjna jest bardzo skuteczną metodą leczenia PTSD. Ponadto nadal rozwijają się metody dostarczania ludziom terapii ekspozycji. W szczególności niektórzy terapeuci zaczynają używać technologii wirtualnej rzeczywistości, aby pomóc ludziom stawić czoła rzeczom, których najbardziej się boją.
Jednak ważne jest, aby zdać sobie sprawę, że niektórzy ludzie niechętnie podchodzą do terapii ekspozycji, ponieważ konfrontacja ze strachem może brzmieć przerażająco. Terapia ekspozycyjna jest jak każde inne leczenie PTSD. Wymaga ogromnego zaangażowania i czasami może być trudne. Główną częścią większości terapii PTSD jest konfrontacja i łączenie się z przerażającymi sytuacjami, myślami i uczuciami. Sposób, w jaki odbywa się to w każdym zabiegu, po prostu się różni.
Dlatego bardzo ważne jest, aby znaleźć dla siebie odpowiedniego terapeutę i leczenie. Możesz znaleźć więcej informacji na temat dostawców leczenia w Twojej okolicy, którzy mogą oferować terapię ekspozycji, za pośrednictwem Amerykańskiego Stowarzyszenia Zaburzeń Lękowych (Anxiety Disorder Association of America).
