Abstynencja to termin używany w dziedzinie uzależnień do opisania procesu powstrzymywania się - oznaczania unikania lub nie angażowania się w pewne potencjalnie uzależniające substancje lub zachowania. przez krótki okres czasu, mówi się, że osoba ta jest abstynentem lub wstrzymuje się od alkoholu, na przykład „Był abstynentem od alkoholu przez 6 miesięcy”.
Abstynencja może być również celem, na przykład: „Zamierzała powstrzymać się od aktywności seksualnej do czasu ślubu” lub filozofią, na przykład „AA jest opartym na abstynencji podejściem do zdrowienia z alkoholizmu”.
Kontrowersje dotyczące abstynencji
Anonimowi Alkoholicy (AA) był pierwszym programem skoncentrowanym w szczególności na leczeniu uzależnień, a całkowita abstynencja od alkoholu była podstawą tego podejścia. Dlatego abstynencja ma długą historię bycia głęboko zakorzenioną koncepcją wymaganą do powrotu do zdrowia. Ci, którzy opracowali program 12 kroków AA, naprawdę wierzyli, że alkoholizm jest chorobą, z którą się urodzili, a nie że rozwija się w odpowiedzi na kontakt z alkoholem, a zatem, że jakiekolwiek picie było całkowitą porażką ze strony „alkoholika”.
Abstynencja jest sztywnym podejściem typu „wszystko albo nic”, do tego stopnia, że niektóre frakcje z dziedziny uzależnień uważają ją za niewykonalną dla wielu osób, które chcą przezwyciężyć uzależniające zachowanie.
Niektórzy eksperci uważają również, że abstynencja jest niepotrzebna, a niektórzy ludzie są w stanie przejść od nadmiernego picia do picia z umiarem. To stworzyło dychotomię między podejściami do leczenia, które wymagają abstynencji, a tymi, które jej nie wymagają. Osoby pracujące w terenie i osoby, które szukają pomocy w zachowaniach uzależniających, często są zmuszane do opowiedzenia się po jednej ze stron i stwierdzenia, czy wierzą w abstynencję lub redukcję szkód, tak jakby podejścia te wzajemnie się wykluczały.
Na przykład programy 12-stopniowe wymagają abstynencji, podczas gdy rozmowa motywacyjna nie. Abstynencja od alkoholu polega na całkowitym unikaniu spożywania jakiegokolwiek alkoholu i kontrastowaniu z piciem kontrolowanym, które może pomóc uzależnionemu od alkoholu stać się pijącym umiarkowanym i bezproblemowym. Oznacza to również, że aby ktoś przezwyciężył problem z nadmiernym piciem, musi przejść przez odstawienie alkoholu, które może wahać się od nieprzyjemnego do zagrażającego życiu. Natomiast podejście redukcji szkód pozwala ludziom stopniowo zmniejszać liczbę spożywanych codziennie napojów, bez konieczności wystąpienia zespołu odstawienia
Podobnie leczenie podtrzymujące metadonem może, ale nie musi wymagać abstynencji od heroiny lub innych leków opiatów, ale jako sam narkotyk opiatowy, osoby przyjmujące metadon są często postrzegane jako nie abstynentne i dlatego mogą zostać wykluczone z programów opartych na abstynencji. Może to być bardzo frustrujące dla osób, które wielokrotnie próbowały wycofać się z heroiny, ale miały nawrót. Są to osoby, które najprawdopodobniej ustabilizują się za pomocą metadonu przed rozpoczęciem leczenia psychologicznego.
Niektórzy profesjonaliści mają bardziej zrównoważone i oparte na dowodach podejście do leczenia. Metody redukcji szkód mogą być najskuteczniejsze dla wielu osób, podczas gdy całkowita abstynencja może być najlepszym rozwiązaniem dla innych.
W przypadku osób, których zdrowie zostało poważnie zagrożone przez spożywanie alkoholu i narkotyków, zalecana może być abstynencja, ponieważ dalsza ekspozycja na alkohol lub narkotyki może zagrażać życiu, lub abstynencja może spowodować progresję w połowie stanu, który może zagrażać życiu, jeśli osoba spożywa alkohol lub narkotyki. W tych okolicznościach decyzja o abstynencji jest indywidualna i oparta na dowodach, a nie dogmatyczna filozofia uniwersalna.
Problemy z abstynencją od „normalnych” zachowań
Wraz z rosnącym uznaniem uzależnień behawioralnych podejścia oparte na abstynencji są coraz częściej postrzegane jako niewykonalne. Na przykład każdy musi jeść, więc abstynencja od jedzenia nie jest możliwa – chociaż niektórzy szczególnie przywiązani do podejścia opartego na abstynencji uważają, że niektórych pokarmów należy całkowicie unikać.
Uzależnienie od ćwiczeń fizycznych, uzależnienie od seksu i uzależnienie od zakupów są bardzo trudne do leczenia za pomocą metod opartych na abstynencji.
Jednak nawet wśród zwolenników umiarkowania i kontrolowanego podejścia uznaje się, że abstynencja ma swoje miejsce dla niektórych osób, które mają skłonność do nawrotów, dla których każde uzależniające zachowanie byłoby szkodliwe, lub dla niektórych etapów procesu zdrowienia.
Całkowita abstynencja może być konieczna
Niektóre zachowania uzależniające, takie jak wykorzystywanie seksualne lub stosowanie środków wziewnych, są tak szkodliwe, że kontrolowane zachowanie nie jest możliwe lub wskazane w żadnych okolicznościach, a całkowita abstynencja jest konieczna.
