Strukturalizm i funkcjonalizm były dwiema najwcześniejszymi szkołami myślenia w psychologii. Kiedy psychologia została po raz pierwszy ustanowiona jako nauka odrębna od filozofii, rozpoczęła się debata na temat wyjaśniania ludzkiego zachowania i analizowania umysłu. W rezultacie pojawiły się różne podejścia i perspektywy.
Zarówno funkcjonalizm, jak i strukturalizm wniosły istotny wkład w rozwój współczesnej psychologii. Aby zorientować się, w jaki sposób dziedzina psychologii pojawiła się i dotarła do miejsca, w którym jest dzisiaj, pomocne może być przyjrzenie się tym starszym perspektywom i wpływowi, jaki wywarły.
Czym był strukturalizm?
Strukturalizm pojawił się jako pierwsza szkoła myślenia w psychologii. Wilhelm Wundt, założyciel pierwszego laboratorium psychologii eksperymentalnej, opowiadał się za niektórymi ideami związanymi ze szkołą strukturalistyczną.
Strukturalizm był pierwszą szkołą psychologii i skupiał się na rozbiciu procesów umysłowych na najbardziej podstawowe składniki. Badacze próbowali zrozumieć podstawowe elementy świadomości za pomocą metody znanej jako introspekcja.
Jeden z uczniów Wundta, Edward B. Titchener, później formalnie ustanowił i nazwał strukturalizm, chociaż oderwał się od wielu idei Wundta, a czasami nawet przeinaczał nauki swojego mentora. Teorie Wundta były o wiele bardziej holistyczne niż idee, które Titchener później wprowadził w Stanach Zjednoczonych.
Silne strony
Strukturalizm jest ważny, ponieważ jest pierwszą poważną szkołą myśli w psychologii. Szkoła strukturalistyczna wpłynęła także na rozwój psychologii eksperymentalnej.
Podczas gdy prace Wundta pomogły ustanowić psychologię jako odrębną naukę i wniosły metody do psychologii eksperymentalnej, rozwój strukturalizmu Titchenera pomógł ustanowić pierwszą „szkołę” psychologii. Sam strukturalizm nie trwał długo po śmierci Titchenera.
Krytyka
Według dzisiejszych standardów naukowych metody eksperymentalne stosowane do badania struktur umysłu były zbyt subiektywne – zastosowanie introspekcji prowadziło do braku wiarygodności wyników. Inni krytycy twierdzą, że strukturalizm był zbyt zainteresowany zachowaniem wewnętrznym, którego nie można bezpośrednio zaobserwować i dokładnie zmierzyć.
Czym był funkcjonalizm?
Pojawiły się również inne teorie, które rywalizowały o dominację w psychologii. W odpowiedzi na strukturalizm z myślicieli takich jak ewolucjonista Charles Darwin i William James wyłoniła się amerykańska perspektywa zwana funkcjonalizmem. Funkcjonaliści starali się wyjaśnić procesy umysłowe w bardziej systematyczny i dokładny sposób.
Inni ważni myśliciele funkcjonalizmu to Edward Thorndike, John Dewey, Mary Whiton Calkins, Harvey Carr, Hermann Ebbinghaus i John Angell.
Zamiast skupiać się na elementach świadomości, funkcjonaliści skupili się na cel, powód świadomości i zachowania. Funkcjonalizm podkreślał także różnice indywidualne, co miało głęboki wpływ na edukację.
Silne strony
Funkcjonalizm miał istotny wpływ na psychologię. Wpłynęło to na rozwój behawioryzmu i psychologii stosowanej. Funkcjonalizm wpłynął również na system edukacyjny, zwłaszcza w odniesieniu do przekonania Johna Deweya, że dzieci powinny uczyć się na poziomie, do którego są rozwojowe przygotowane.
Krytyka
Najsłynniej chyba najbardziej skrytykował funkcjonalizm Wundt. „To jest literatura. Jest piękna, ale to nie jest psychologia” – powiedział o książce funkcjonalisty Williama Jamesa Zasady psychologii.
Strukturalizm a funkcjonalizm
Chociaż te dwie szkoły myślenia służyły jako podstawa przyszłego rozwoju psychologii, istniały między nimi istotne różnice.
Strukturalizm-
Koncentruje się na rozkładaniu rzeczy na najdrobniejsze części
-
Zbadał możliwości różnych części umysłu
-
Używał introspekcji do badania uczuć i wrażeń
-
Koncentruje się na tym, jak wszystko działało razem
-
Zbadał, jak umysł funkcjonuje w różnych środowiskach
-
Wykorzystano obiektywne techniki do badania wspomnień i emocji
Wpływ na psychologię
W 1906 roku Mary Whiton Calkins opublikowała artykuł w: Przegląd psychologiczny prosząc o pogodzenie tych dwóch szkół myślenia. Twierdziła, że strukturalizm i funkcjonalizm nie różnią się tak bardzo, ponieważ oba dotyczą głównie świadomego ja.
Mimo to każda ze stron nadal rzucała oszczerstwa na drugą. William James napisał, że strukturalizm miał „mnóstwo szkoły, ale żadnej myśli”, podczas gdy Wilhelm Wundt odrzucił funkcjonalizm jako „literaturę” jako nienaukowy.
Ostatecznie obie te szkoły myślenia straciły dominację w psychologii, zastąpione przez behawioryzm, psychoanalizę, humanizm i psychologię poznawczą na początku i w połowie XX wieku.
Słowo od Verywell
Chociaż żadna z tych wczesnych szkół myślenia nie pozostaje w użyciu do dziś, obie wpłynęły na rozwój współczesnej psychologii. Strukturalizm odegrał rolę w dążeniu do uczynienia psychologii bardziej nauką eksperymentalną, podczas gdy funkcjonalizm położył podwaliny pod rozwój behawioryzmu.
Rozumiejąc te dwie szkoły myślenia, możesz lepiej docenić sposób, w jaki psychologia przekształciła się w dyscyplinę, którą jest dzisiaj.
