Osoby cierpiące na lęk napadowy często zmagają się z irracjonalnymi przekonaniami. Posiadanie wadliwego systemu przekonań może nasilić twoje doświadczenia z lękiem, atakami paniki i innymi objawami paniki. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o irracjonalnych przekonaniach i o tym, co możesz zrobić, aby je przezwyciężyć.
Skąd bierze się twój system przekonań?
Jedna z teorii tego, jak postrzegamy świat i działamy w nim, jest wynikiem naszego podstawowego systemu wierzeń. Ten system przekonań rozwija się od wczesnego dzieciństwa, w oparciu o wkład znaczących innych osób w nasze życie i nasze własne doświadczenia życiowe. Jednak rozwijanie systemu wierzeń nie zawsze jest procesem racjonalnym, ponieważ nasze założenia często opierają się zarówno na logicznym, jak i nielogicznym wejściu.
Nielogiczne i autodestrukcyjne przekonania
Albert Ellis, amerykański psycholog, który jest uważany za dziadka terapii poznawczo-behawioralnej (CBT), zidentyfikował trzy podstawowe irracjonalne przekonania, które prowadzą do autodestrukcji:
- „Muszę dobrze sobie radzić i zyskać aprobatę innych, bo inaczej nie jestem dobry”.
- „Inni ludzie muszą traktować mnie rozważnie i sprawiedliwie, w przeciwnym razie nie są dobrzy i zasługują na potępienie i ukaranie”.
- „Muszę dostać to, czego chcę, kiedy tego chcę. Jeśli nie dostanę tego, czego chcę, jest to okropne i nie do zniesienia”.
Powiedzmy, że doświadczasz emocji, takich jak smutek, depresja, a nawet złość z powodu niemożności uczestniczenia w funkcji społecznej, ponieważ obawiasz się ataku paniki. Twoje obawy przed atakiem paniki na spotkaniu towarzyskim mogą wyglądać mniej więcej tak:
- „Jeśli dostanę ataku paniki i będę musiał odejść, ludzie pomyślą, że zwariowałem”.
- „Nie mogę pozwolić nikomu dowiedzieć się, że mam zespół lęku napadowego. Muszę trzymać panikę w tajemnicy, bo inaczej ludzie będą o mnie mniej myśleć”.
- „Gdybym miał atak paniki podczas imprezy, byłbym tak zawstydzony, że nigdy więcej nie byłbym w stanie z nikim się zmierzyć”.
Być może to nie oczekiwanie na panikę powoduje twoje wewnętrzne zamieszanie, ale raczej twój ukryty system przekonań na temat odrzucenia lub porażki. . Na przykład:
- „Muszę zawsze mieć aprobatę innych, bo inaczej jestem bezwartościowy”.
- „Jeśli ktoś mnie odrzuca, jestem porażką”.
- „Muszę być doskonały, aby inni mnie polubili”.
- „Muszę odnieść sukces”.
- „Nigdy nie powinienem okazywać słabości, bo ludzie będą o mnie mniej myśleć”.
- „Muszę dostać to, czego chcę, bo inaczej czuję się bezwartościowy”.
Zmiana irracjonalnych przekonań
Zanim będziemy mogli zmienić nasze irracjonalne przekonania, najpierw musimy odkryć, czym one są. Wykrywanie irracjonalnych przekonań nie jest łatwym zadaniem, ponieważ zostały zinternalizowane.
Aby dyskutować i zmieniać irracjonalne przekonania, musimy przejść przez proces wykrywania i debatowania.
Wykrywanie - Powszechne jest, że ukryte systemy wierzeń mają raczej sztywne granice. Często irracjonalne przekonanie jest utrzymywane w formie żądań „powinien”, „musi” i „powinien”, które stawiamy sobie lub innym. Na przykład:
Debata - Teraz, gdy już zidentyfikowałeś swoje przekonania, nadszedł czas, aby je przedyskutować. Czy są logiczne? Czy to ma sens, że zawsze musisz odnosić sukcesy? Czy są realistyczne? Skąd wiesz, że ludzie będą mniej o tobie myśleć, jeśli będą wiedzieć o twoich zmaganiach z lękiem napadowym?
Nowy sposób myślenia
Zmiana irracjonalnych przekonań prowadzi do nowego sposobu myślenia o sobie, innych i swoim otoczeniu. Te zmiany w twoich myślach doprowadzą do zmian w twoich zachowaniach i uczuciach. Twój nowy sposób myślenia pozwala ci osiągnąć poziom akceptacji tych niedoskonałości, które kiedyś były tak dokuczliwe. Kontynuując kwestionowanie i debatowanie nad swoimi irracjonalnymi przekonaniami, tracą one siłę, a ty uwalniasz się od ich emocjonalnych konsekwencji.
